25.10.10

Ανθρώπινες σχέσεις


Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πιό πολύπλοκες απ'όσο φαίνεται. Η σαπίλα τους δε σταματά ποτέ.
Έχουμε φτάσει σε εποχές που πρέπει να είσαι συνέχεια σε γνώση της κατάστασης για να μην την πατάς στο τέλος.
Οι σχέσεις μεταξύ ανθρώπων είτε φιλικές είτε ερωτικές πάντα θα κρύβουν κάτι. Ένοχο μυστικό ή κάτι άλλο ή ακόμη και καταστάσεις που γίνονται εν άγνοιά σου. Κάποια απ'αυτά μπορεί να είναι απλές δικαιολογίες αλλά ποιός τις γαμεί τις δικαιολογίες? Οι δικαιολογίες είναι για τους αδύναμους. Και όταν αυτό το κάτι αποκαλύπτεται νιώθεις προδομένος. Ή εστώ ξενερωμένος με την όλη κατάσταση.
Αν γίνονται όλα αυτά, τότε γιατί μπήκαμε στον κόπο να προσπαθήσουμε? Εστώ και λίγο? Αφού δε βγαίνει τίποτα απ'όλη αυτή την ιστορία. Κι όμως... Η ιντρίγκα, η διάθεση για ανατροπές είναι το αλατοπίπερο της ζωής και μας εξιτάρουν. Τι θα ήταν η ζωή χωρίς ιντρίγκες και ανατροπές? Ακόμα και εις βάρος σου.
Ναι, η αλήθεια είναι ότι μου αρέσουν τέτοια πράγματα γιατί η ζωή σου γίνεται πιο ενδιαφέρουσα. Απ'την άλλη όμως βαρέθηκα να την πατάω τόσο άσχημα συνέχεια. Μια, δυο, τρεις, τέσσερεις, ε, πόσες φορές? Βαρέθηκα να προσπαθώ για κάτι που μοιάζει με αδιέξοδο. Να προσπαθήσω και να αναγνωριστεί η προσπάθειά μου ναι, αλλά όχι και να μείνει αδιάφορη.
Κι έτσι καταλήγουμε στο συμπέρασμα στο ότι πρέπει να είμαστε σε γνώση της κατάστασης. Να μαθαίνεις απ'όπου μπορείς πληροφορίες για τον άλλον. Πληροφορίες που σε ενδιαφέρουν, για να μην την πατήσεις στο τέλος. Ακούγεται λίγο εγωιστικό αλλά έτσι είναι. Πόσοι δε ρωτούσαν όσους μπορούσαν για το τι παίζει με κάποιο μωρό? Να μάθουν για το μωρό? Αν το μωρό παίζει κι αλλού πέρα από σένα, αν είπε λόγια για σένα και λοιπά?
Εμένα όλα αυτά μου ακούγονται βλακείες καθώς είμαι υπέρμαχος του "όλα θα έρθουν άμα το θέλεις" αλλά με τα απανωτά σκατά που έγιναν τις τελευταίες εβδομάδες, δε πάει άλλο... Λυπάμαι αλλά έτσι είναι.
Ίσως πολύς κόπος για το τίποτα... Γιατί όπως έλεγα πάντα, κανένας στη σήμερον εποχή δε ξέρει τι θέλει... Και ποιός έχει χρόνο για σωστές επιλογές? Κανένας και όλοι θέλουν την επιλογή που τους συμφέρει στη παρούσα φάση.
Η σαπίλα των ανθρώπινων σχέσεων δε σταματά ποτέ.

17.10.10

Number 24


Number 24, a fucking yeahh bday party.
Ένα γαμημένο πάρτυ, καμιά τριανταριά άτομα, ένα πρόσωπο.
24 χρόνια είναι πολλά, να τ'αφήσω? Μεγαλώνουμε αλλά μυαλό δε βάζουμε. Μεγάλα παιδιά είμαστε άλλωστε και το έχω ξαναπει. Χρόνια μου πολλά λοιπόν και να με χάιρομαι!
Αν είστε καλά παιδιά ίσως σας κεράσω και τούρτα. Ό,τι έχει μείνει τελοσπάντων από χθες... Γιατί έγινε χαμός.
Fucking yeahh bday party was fucking rocknrolla with metal for real!

7.10.10

Ό,τι έχτισες...


Πόσο τραγικό είναι να παλεύεις για αρκετούς μήνες για την ψυχική σου γαλήνη και ηρεμία, να καταφέρνεις να μπεις στη φιλοσοφία της ζωής και της ηλικίας σου γενικώς, να σκέφτεσαι μόνο το παρόν, να σου έρχονται στο τέλος όλα τέλεια, περνώντας την κάθε μέρα με μεγάλες στιγμές, να τρέφεις ελπίδες για κάτι ευχάριστο και μαγικό παράλληλα με τη γενική φιλοσοφία που σχημάτισες, να αρχίζουν να μπαίνουν όλα σε έναν καλό δρόμο και στο τέλος να την πατάς τόσο άσχημα σα να σε γάμησαν σκληρά πολλές φορές?
Μα, πόσο τραγικό?
Ήταν μια περίοδος που αυτός ήταν τελείως σκατά ψυχολογικά. Πήρε όμως μια απόφαση. Θα αλλάξει τελείως τρόπο σκέψης, τόσο για τον εαυτό του, όσο και τη ζωή και τις χάρες της. Και το κατάφερε. Κι έτσι άρχισε να περνάει γαμάτα. Φίλοι, γυναίκες, σεξ. Μεγάλες στιγμές στη μικρή ζωή με μικροπράγματα.
Στο ενδιάμεσο τη γνώρισε. Μια κοπέλα η οποία έμελλε να γίνει στόχος του, να την καταφέρει. Οι μέρες πέρασαν, οι μήνες επίσης, αυτός ερχόταν ολοένα και πιο κοντά της κι αυτή το ίδιο. Άρχισαν να τρέφουν ο ένας για τον άλλον εκτίμηση. Όσο ευχάριστα άρχισε η γνωριμία τους, άλλο τόσο ευχάριστη εξελισσόταν η γνωριμία τους μέχρι να έρθει η ευχάριστη κατάληξη.
Όμως... Η πεποίθεσή του ότι εκείνη η πολλά υποσχόμενα κοπέλα θα έμελλε να αλλάξει πολλά στη ζωή του, ήταν ταυτόχρονα και η ταφόπλακά του στη ψυχή του. Η κοπέλα εκεί που άφηνε πολλές υποσχέσεις, ξαφνικά σταμάτησε την επικοινωνία μαζί του. Αυτός συνέχιζε να της κάνει προτάσεις για καφέ, εκείνη τίποτα. Μέχρι που αποφάσισε να το ξεκαθαρίσει. Τελικά τι έγινε? Αυτή η κοπέλα βρήκε έναν τύπο, δηλώνει ότι είναι πολύ καλά μαζί του κι αυτός έμεινε να αναρωτιέται τι στο καλό έγινε. Από πότε βλέπεις έναν άλλον τη στιγμή που σε χαρακτηρίζει καλό παιδί, έξυπνο, γλυκό, με χιούμορ και με χαρακτήρα?
Ηθικό δίδαγμα. Οι γυναίκες είναι και πολύ σκύλες τελικά. Η διπλοπροσωπία, το ψέμα, η εκμετάλλευση σε όλο της το μεγαλέιο. Οι γυναίκες είναι πανουργές και στην τελική μόνο ένα πράγμα θέλουν. Θέλουν κάποιον που στο μυαλό τους είναι η επιτομή του κωλόπαιδου. Το κακό παιδί. Κι έτσι μας γαμάνε.
Βέβαια εκεί που καταλήγουμε, είναι ότι από εκεί που κατάφερες να τα βάλεις όλα σε τάξη και να αρχίσεις να περνάς γαμάτα, έρχεται κάτι που σε προσγειώνει ατσαλά στην σκληρή πραγματικότητα. Είπαμε, είναι ωραία τα όνειρα και οι επιθυμίες μας αλλά καμιά φορά η πραγματικότητα είναι τόσο σκληρή που νομίζεις ότι τα πάντα μέσα σου γκρεμίστηκαν. Με λίγα λόγια ό,τι έχτισες με κόπο, γκρεμίστηκε σαν τοίχος από τραπουλόχαρτα.
Αλλά ας δούμε τη θετική πλευρά. Όλα αυτά ίσως γίνονται για κάποιον λόγο. Δεν ήταν γραφτό να γίνει ή εστώ χτύπησε το καμπανάκι ότι αυτή δεν είναι η κατάλληλη, άρα το σύμπαν τα έφερε έτσι ώστε να μη γίνουν. Και στο τέλος αυτές θα είναι οι άκυρες. Ή έστω στην τελική όλες οι δοκιμασίες υπάρχουν για να τις ξεπερνάμε. Σιγά μην κάτσουμε να κλαιγόμαστε με την κάθε μαλακία της ζωής. Αυτή έχασε, όχι εμείς. Εμείς θα κερδίσουμε στο τέλος.

Όλα τα παραπάνω παραπέμπουν σε μια παλιότερη μου ανάρτηση. Κι ακριβώς επειδή τα γράφω εκεί, δεν τα ξαναγράφω εδώ... Δειτε ΕΔΩ.

1.10.10

Εθισμένος σε ό,τι με καταστρέφει


Γυναίκες. Μεγάλη η αμαρτία του πάθους, αλλά και δηλητήριο ταυτόχρονα.
Έρωτας. Η βαρύτητα δε μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνη για τους ανθρώπους που πέφτουν στον έρωτα αλλα μπορείς να ξεφύγεις απ'τη δίνη?
Σεξ. Κανένας δεν αντιστάθηκε στο καλό σεξ και την απόλαυσή του, αλλά κάποια στιγμή καταλήγει σαν χιλιοφορεμένο ρούχο.
Ποτό. Τσιγάρο. Να πάνε κάτω τα σκατά της ζωής. Αλκοολικοί και φουγάρα καταντήσαμε.
Βουνό, αέρας, νερό. Πολύ απλά γιατί είναι ναρκωτικά. Ναρκωτικό η αφράτη αερινή πούδρα, ναρκωτικό το νερό και το κύμμα που φουσκώνει, ναρκωτικό και ο αέρας που δυναμώνει και δίνει ώθηση στο πανί. Και καταλήγεις με σπασμένα πλευρά και διαστρέμματα.
Και για τέλος, με την παρόν ανάρτηση τεριάζουν γάντι οι στίχοι του Άσαρκου. Ανθρώπινες φαγωμένες μηχανές καταντήσατε, ό,τι σιχαθήκατε γίνατε... Γαμώ τη νεολαία και τις αυτοκαταστροφικές τους τάσεις!

Kαλό μήνα και καλή καταστροφή... Ειδικά τώρα που έρχεται και χειμώνας.

ΥΓ: Αφιερωμένο στους αυτοκαταστροφικούς φίλους μου... Που όμως γουστάρουν!