This summer is yours, ep. 3

Οι παραμυθένιες μέρες έμοιαζαν να ξεθωριάζονται σιγά σιγά κι αυτό επειδή η στιγμή του τέλους πλησίαζε. Ήταν αρχές Αυγούστου, όταν έμαθες πως οι δικοί σου θα έρθουν για να κάνουν κι αυτοί τις διακοπές τους. Εξάλου, κάπου μέσα Αυγούστου θα επέστρεφε κι εκείνη, για να τακτοποιήσει τις τελευταίες λεπτομέριες του πανεπιστημίου στο εξωτερικό που θα πάει. Και οι δυο θέλετε να συνεχίσετε το καλοκαίρι σας μέχρι το τέλος, αλλά δυστυχώς δε γίνεται. Προσπαθήσατε να μην το σκέφτεστε μέχρι που έφτασε η μέρα, που πρέπει εκείνη να κλείσει το εισητήριο της επιστροφής.
Εκείνη η μέρα ήταν συννεφιασμένη κι έβαλε λίγο κρύο. Για κάποιον περίεργο λόγο, ξυπνήσατε με τελείως πεσμένη διάθεση και δεν είχατε καμιά όρεξη για τίποτα. Πριν καλά καλά ξυπνήσετε, η πρώτη θυέλλα εμφανίστηκε. Την πήραν τηλέφωνο οι γονείς της και ανυπομονούσαν να επιστρέψει. Εκείνο το πρωινό το περάσατε με φωνές. Έφταιγε η πεσμένη διάθεσή σας? Έφταιγε το ότι κανένας σας δεν ήθελε να αποχωριστεί τον άλλον? Εσύ την έβριζες επειδή ανυπομονούσε να επιστρέψει και σε κατηγορούσε που δεν την άφηνες, επειδή το θέλει ο πατέρας της, επειδή έφτασε ήδη το χαρτί απ'το πανεπιστήμιό της. Εσύ, νευριασμένος, σηκώνεσαι και λες "παω στο πρακτορείο να σου κλείσω το εισητήριο της επιστροφής σου" και φεύγεις χωρίς καμιά απάντηση ή βλέμμα προς εκείνη. Στο δρόμο για το λιμάνι, άρχισε να ψιχαλίζει κι εσύ, φορώντας το αγαπημένο σου γκρι φούτερ, αρχίζεις να βυθίζεσαι σε σκέψεις. Περπατάς ολοένα και πιο αργά, με την ελπίδα να μην καταφέρεις να φτάσεις στο πρακτορείο. Τελικά σταμάτησες λίγα μέτρα πριν την πράσινη πόρτα του πρακτορείου και στάθηκες σ'ένα παγκάγκι που βρισκόταν εκεί, ακριβώς στη προβλήτα, μπροστά απ'το ωραιότερο κότερο που υπήρχε εκεί. Κάθισες, άναψες τσιγάρο, έβλεπες τον μουντό ουρανό και χάθηκες στις σκέψεις.
Μετά από αρκετή ώρα, αποφάσισες να δώσεις ένα τέλος στις σκέψεις και να περάσεις την πράσινη πόρτα του πρακτορείου. Ξεχώριζε, μιας και οι υπόλοιπες πόρτες ήταν μπλε. Δεν μπορούσες να κάνεις λάθος, σε περίπτωση που μπεις αλλού, επίτηδες... Και λίγα μέτρα πριν μπεις, την βλέπεις. Έρχεται τρέχοντας προς το μέρος σου, σε αγκαλιάζει σφιχτά και κλαίει. Την αγκαλιάζεις κι εσύ, χαιδεύεις τα ξανθά μαλλιά της και προσπαθείς να την ηρεμήσεις. Προσπαθείς να της εξηγήσεις ότι όλα αυτά ήταν αντίδραση στην ιδέα ότι θα χωριστείτε. Θέλεις να κλάψεις κι εσύ, αλλά προσπαθείς να τα κρατήσεις μέσα σου, ρίχνοντας ένα χαμόγελο συγκίνησης και σκουπίζεις τα δάκρυά της. Σου χαμογελάει, σε πιάνει απ'το χέρι σου και με βλέμμα χαρούμενο και αυτοπεποίθεσης σου λέει "έλα να μπούμε μέσα, θα μπαίναμε έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή..." και μπήκατε. Αντί για την επόμενη, θα φύγει σε τρεις μέρες, μερικές μόνο ώρες πριν έρθουν οι δικοί σου.
Έχει στα χέρια της τα εισητήρια και νιώθει πως ένα βάρος της έφυγε. Τώρα πλέον ξέρει ότι θα φύγει έχοντας εσένα κοντά της για 3 μέρες ακόμη. Ίσως ήταν καλύτερο να έφευγε αμέσως, για το καλό και των δυό σας, αλλά προτιμήσατε να αποχωριστείτε με ένα ευτυχισμένο τέλος κι όχι με άσχημο τέλος. Πέρνετε το δρόμο της επιστροφής, περπατάτε αγκαλιά, λέτε χαζά πράγματα αλλά λίγο πριν φτάσετε, η βροχή δυνάμωσε. Εσείς, βλέποντας τις λιμνούλες στο πλακόστρωτο δρόμο, χωρίς δεύτερη σκέψη, ρίχνετε ένα βλέμμα μεταξύ σας και σας πιάνει ένα χαζό γέλιο. Χορεύετε στη βροχή χωρίς να νοιάζεστε για τα αδιάκριτα βλέμματα και είναι εμφανής η χαρά στα πρόσωπά σας. Το παιδί μέσα σας ζωντάνεψε και βρήκατε ανταπόκριση από τον παππού του διπλανού σπιτιού που γέλασε κι εκείνος βλέποντάς σας και βγήκε να σας μιμηθεί. Ένα διασκεδαστικό απόγευμα πέρασε μέχρι που ο παππούλης αναφώνησε "παιδιά μου καλά, γέλασα με τη ψυχή μου μαζί σας αλλά νομίζω θα πάω να ξαπλώσω τώρα" κι έτσι αποχώρησε. Εσείς, με μια γαλήνη μέσα σας, αποχωρήσατε κι εσείς, ανεβήκατε τα σκαλιά του σπιτιού σου, και φτάνοντας στην πόρτα, σε αγκαλιάζει χωρίς δεύτερη σκέψη και ψελίζει "σ'ευχαριστώ"..."Γιατί μ'ευχαριστείς?" αναρωτιέσαι με ένα χαμόγελο και απαντά "για τούτο το καλοκαίρι, για όλα". Την απάντηση μάλλον την ήξερες αλλά μάλλον ήθελες τόσο πολύ να την ακούσεις, να ακούσεις τα λόγια απ'το στόμα της να αντηχούν μεθυστικά στο αυτί σου. Και μπαίνοντας, αφού πέρασε αρκετή ώρα κοιτάζοντας ο ένας τον άλλον και ψελίζοντας την κατάσταση που προηγήθηκε με τον τσακωμό, δεν ήθελε και πολύ για μια ακόμη βραδυά με σεξ. Μόνο που κάτι υπήρχε στην ατμόσφαιρα απόψε, που έκανε το σεξ ακόμα πιο μοναδικό.
Οι επόμενες τρεις μέρες κύλισαν σαν οι τελευταίες μέρες πριν το αντίο. Είχατε ξεχάσει παντελώς τον τσακωμό και είσασταν πάλι το ζευγάρι που ζούσε τον απόλυτο καλοκαιρινό έρωτα. Τρεις τελευταίοι πρωινοί καφέδες, τρια τελευταία μπάνια, τρια τελευταία γεύματα με χταπόδι και ούζο, τρια τελευταία δειλινά με χρώματα, τρια τελευταία νυχτοπερπατήματα. Ξέρατε ότι ήταν τα τελευταία πράγματα που κάνετε. Μόνο στο σεξ δε δώσατε πρόγραμμα, πολύ απλά γιατί δεν υπήρχε πρόγραμμα και γι'αυτό. Απλά κύλισαν ήρεμα και όμορφα, σαν παραμύθι πάντα, μέχρι που φτάσαμε στη τελευταία νύχτα.
Η τελευταία νύχτα έφτασε. Αρχικά, το τελευταίο σας απόγευμα το περάσατε με έναν περίπατο προς τον φάρο του λιμανιού, που ήταν ιστορικός και δίνει καταπληκτική θέα. Είναι χτισμένος σε μια πλαγιά, που είναι γκρεμός προς τα κάτω και πλαγιά προς τα πάνω. Το ηλιοβασίλεμα απ'αυτό το σημείο είναι απλά υπέροχο. Ο ήλιος πέφτει στη θάλασσα, με καλη ορατότητα ίσως τον έβλεπες να πέφτει στα απέναντι νησιά που μοιάζουν μινιατούρες. Και τα χρώματα του ουρανού που μοιάζει απέραντος, είναι φανταστικά. Περιλαμβάνει όλη τη παλέτα των βασικών χρωμάτων και σε κάνει να αναρωτιέσαι αν όντως ζεις. Αφού επιστρέψατε μαγεμένοι απ'την ομορφιά της φύσης, λέγατε για το που θα περάσετε το τελευταίο σας βράδυ. Αποφασίσετε να το περάσατε αρχικά για κοκτέιλ στη χώρα παρέα με ένα ζευγάρι φίλων σου απ'τη γειτονιά σου να ακολουθήσει ζωντανή μουσική σ'ένα μαγαζί, απ'το ίδιο παιδί που όλοι γνωρίζουν, παρέα με ψημένη ρακή και να καταλήξατε στο μοναδικό μέρος στο οποίο έγινε και ταινία, ατενίζοντας το απέραντο γαλάζιο, υπό το φως της πανσέληνου. Κι έτσι έγινε. Καταλήκατε σ'αυτό το μέρος και προφανώς όλοι σας είχατε πολύ ανεβασμένη διάθεση, κάτι η υγρασία, κάτι τα λιγοστά ρούχα, δεν ήταν και πολύ δύσκολο να ανάψουν τα αίματα για γρήγορες καταστάσεις. Εσείς διαλέξατε μια σκοτεινή γωνία, αυτοί το αυτοκίνητό τους. Γίνατε θηρία μαινόμενα και δεν ήθελε πολύ για να νομίζετε ότι βέπετε πυροτεχνήματα στον βραδινό ουρανό. Προσγειωθήκατε απότομα όταν εμφανίστηκε μια παρέα από ντόπιους κι εσείς, μιας και δεν είχατε τίποτε άλλο να κάνετε, αποχωρήσατε. Γυρνώντας πίσω, τα πονηρά γέλια δεν έλειψαν και φτάνοντας, αφού χαιρετηθήκατε με το ζευγάρι, ανεβήκατε τις σκάλες για το σπίτι σου. Ένιωθες έτοιμος να πέσεις ξερός αλλά κάτι μέσα σου έλεγε ότι η τελευταία μέρα σας δεν έχει τελειώσει ακόμη. Το ίδιο ένιωθε κι εκείνη. Νιώθατε ότι ζούσατε τις χίλιες και μια νύχτες που δε λένε να τελειώσουν. Πράγμα λογικό, μιας και θέλετε να παρατείνετε την ιδιαίτερη κατάστασή σας. Ακόμα είχατε ορέξεις. Αχόρταγα θηρία καταντήσατε.
Έκλεισε την πόρτα πίσω σας, ακουμπάει την πλάτη της στην πόρτα με τα χερια πίσω απ'τη πλάτη και με πονηρό αλλά αθώο βλέμμα προς το μέρος σου, άρχισε να γδύνεται. Εσύ στέκεσαι λίγα μέτρα μπροστά της και την μιμείσαι κι εσύ. Γδύνεστε, βγάζετε και τα εσώρουχά σας, μένει γυμνή και χαζεύεις το ανοιχτόχρωμο θεσπέσιο κορμί της αλλά πάντα με το κίτρινο βραχιόλι της, μένεις κι εσύ γυμνος και χαζεύει το μελαχρινό σφιχτό κορμί σου. Συντονίσατε τις κινήσεις σας και οδηγηθήκατε στην κρεβατοκάμαρα. Στην αρχή, μείνατε να κοιτάζετε ο ένας τον άλλον, αρχίσατε να αυνανίζεστε μπροστά στον άλλον, εσύ την έπαιζες κι αυτή έβαζε δάχτυλο. Καταλήξατε να φιλιέστε παθιασμένα, οι γλώσσες σας μπερδεύτικαν, να αυνανίζετε ο ένας τον άλλον, εσύ να της βάζεις δάχτυλο κι αυτή να στον παίζει και να μην μπορείτε να ελέξετε τις κινήσεις σας. Μπήκες μέσα της, σε ένιωσε μέσα της, τελειώσατε μετά από αρκετή ώρα με βογκιτά κι ακόμα περισσότερα πυροτεχνίματα, όπως τεριάζει στο τελευταίο σεξ. Φτάσατε στο τέρμα ενός ακόμη μαραθώνιου με βαθιές ανάσες και ιδρώτα. Το βλέμμα σας μαρτυρά ότι ζήσατε την απόλυτη αδρεναλίνη, νιώσατε την απόλυτη ηδονή, ταξιδεύατε στη νιρβάνα και δε θέλατε να τελειώσει το όνειρο αλλά όλα τελειώνουν κάποτε... Απόψε κάνατε όντως το καλύτερό σας γαμήσι. Απόψε έγινες δικός της για πάντα κι αυτή δικιά σου για πάντα. Απόψε έμεινες χαραγμένος στη καρδιά της κι αυτή χαραγμένη στη δικιά σου. Απόψε είναι η νύχτα, πέρα απ'το καλοκαίρι και τις διακοπές, που θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη σας όσα χρόνια κι αν περάσουν, όποιο δρόμο κι αν τραβήξει ο καθένας σας.
Έφευγε νωρίς το απόγευμα. Ξυπνήσατε όπως κάθε μέρα, αγκαλια και γυμνοί, ανάμεσα σε λευκά σεντόνια. Ανταλάξατε ένα χαρούμενο βέμμα αισιοδοξίας, η ώρα είχε φτάσει, δεν είχατε χρόνο για τίποτα άλλο και σηκωθήκατε να ετοιμαστείτε. Ξεκινήσατε και φτάσατε λίγο πριν έρθει το βαπόρι. Παραμένατε χαρούμενοι και αισιόδοξοι, το βαπόρι ήρθε περήφανο, έβλεπες κόσμο να προχωράει προς τη προβλήτα με απαισιόδοξο βλέμμα αλλά εσένα δε σε ένοιαζε. Ούτε εκείνη ένοιαζε. Η απόλυτη ευτυχία βρήκε προσωποποίηση, στα πρόσωπά σας. Είσασταν στην πλατεία του λιμανιού, αφού άρχισε να επιβιβάζεται και ο κόσμος, έπρεπε να επιβιβαστεί κι εκείνη. Σε αγκαλιάζει σφιχτά, σου δίνει ένα παθιασμένο φιλί, σε κοιτάει με ένα βλέμμα που το ερμηνεύεις ως "σ'ευχαριστώ για αυτο το καλοκαίρι, είσαι υπέροχος και θα είσαι για πάντα στην καρδιά μου". Μιμήθηκες κι εσύ το βλέμμα της, ξέρεις ότι το ερμήνευσε κι αυτή σωστά, το πρόσεξες κι απ'την αντίδρασή της, αφού σε ξαναφίλησε, αρχισε να απομακρίνεται αλλά κρατιέστε ακόμα απ'το χέρι, μέχρι που οι άκρες των δάχτυλών σας χάθηκαν. Προχωράει με το βέμμα καρφωμένο σε σένα, την πακακολουθείς με χαμόγελο, μέχρι που χάνεται ανάμεσα στον κόσμο, με ένα μόνιμο χαμόγελο πάνω της.
Κι εσύ πήρες το δρόμο της επιστροφής, βυθιζόμενος σε χαρούμενες κι αισόδοξες σκέψεις για καλύτερες μέρες. Γιατί αυτές οι διακοπές ήταν οι διακοπές της ζωής σου και η αρχή για την ευτυχισμένη ζωή σου. Θα την ξαναδείς ή όχι? Μάλλον όχι αλλά τουλάχιστον σου έμεινε μια πιθανότητα μέσα σου να την ξαναδεις και αυτή η πιθανότητα σου δίνει κίνητρο να προσπαθείς παραπάνω για όλα τα πιθανά που θα σου συμβούν σε τούτη τη ζωή σου... Και ήξερες ότι τις ίδιες σκέψεις έκανε κι αυτη.