Andy Warhol and the world

Τις προάλλες τελείωσα την εργασία μου για τον Άντι Γουόρχολ. Θα μου πείτε γιατί έκανα εργασία για τον Άντι αφού είναι τόσο γνωστός και θα μπορούσα να διαλέξω κάποιον άλλον. Θα μπορούσα να διαλέξω το κίνημα του νέο-εξπρεσιονισμού, το αρ νουβό ή τον Ρόι Λίχτενσταϊν, έτερο καλλιτέχνη της ποπ αρτ.
Όμως κακά τα ψέματα, ο Άντι έχει κάτι που με μαγεύει και δεν είναι μόνο ποπ αρτ. Είναι πολλά περισσότερα. Ο Άντι είναι ίσως ο μοναδικός άνθρωπος που θεμέλιωσε όλα όσα ξέρουμε σήμερα γύρω απ'την κουλτούρα της τέχνης, του σινεμά, της μουσικής, ακόμα και της μόδας. Είναι επίσης ο άνθρωπος που κρύβεται πίσω απ'την έννοια του underground και το ρητό sex, drugs and rock n roll. Χωρίς τον Άντι, δε θα γνωρίζαμε την κουλτούρα της μουσικής όπως την ξέρουμε σήμερα, με τα πολλά ναρκωτικά, τα ατελείωτα μεθύσια, τα αχαλινωτά σεξ. Χωρίς τον Άντι δε θα γνωρίζαμε την απενεχοποίηση του σινεμά, με το γυμνό, τις βρισιές και γενικώς τις ταινίες με unrated περιεχόμενο.
Στην αρχή σκέφτηκα, ότι είναι μια καλή ευκαιρία να μάθω περισσότερα για τον Άντι, μιας και οι περισσότεροι τον ξέρουμε για τους πίνακές του, τα ποπ πορτρέτα του. Κανείς, ή εστώ οι περισσότεροι, δεν ξέρουν για το περίφημο "silver factory" του, το "εργοστάσιο" όπου ήταν το επίκεντρο της παρακμιακής ζωής, τις ταινίες του, τη δυνατότητά του να ανεβάζει ή να κατεβάζει πρόσωπα. Ο ίδιος ήταν ο πρώτος που είπε τη περίφημη φράση "στο μέλλον όλοι θα είναι διάσημοι για 15 λεπτά". Διαφωνεί κανείς?
Ήταν μια εποχή που ήθελε να ασχοληθεί με το σινεμά και ήταν ο πρώτος που εισήγαγε τον όρο "reallity", ήταν ουσιαστικά ο πατέρας των σημερινών σόου τύπου Big Brother. Στην ταινία "Blowjob", ο Άντι κινηματογραφούσε σε πραγματικό χρόνο το πρόσωπο ενός άνδρα, ενώ του έπερναν πίπα ή το "Sleep" όπου κινηματογραφούσε έναν τύπο ενώ κοιμόταν. Την ταινία "Brokeback Mountain" την ξέρει κανείς, ε? Η ταινία αυτή δεν είναι παρά μια αντιγρφή του "Cowboys" του Γουόρχολ. Θα μπορούσα να γράψω και για άλλες τόσες που έφεραν επανάσταση στον σύγχρονο κινηματογράφο. Όπως επίσης θα μπορούσα να πω ότι ο Γουόρχολ ήταν αυτός που εισήγαγε ουσιαστικά την έννοια της τσόντας στο σινεμά. Περιττό, ε? Εξάλου ο ίδιος είχε πει "ο κόσμος ισχυρίζεται μερικές φορές ότι ο τρόπος με τον οποίο συμβαίνουν τα πράγματα στις ταινίες είναι εξωπραγματικός, στην ουσία, όμως, εξωπραγματικός είναι ο τρόπος με τον οποίο συμβαίνουν τα πράγματα στη ζωή".
Και όχι μόνο αυτό. Πολλές απ'τις σημερινές ταινίες ή σειρές, δανείζονται στοιχεία που είχαν πρωτοπαρουσιαστεί στις ταινίες του Γουόρχολ. Αυτά είναι ο πραγματικός χρόνος και split screen. Ακόμα και οι ταινίες του Ταραντίνο ή του Frank Miller δανείζονται στοιχεία του Γουόρχολ. Μόνο που σαφώς και δε φαίνεται η διαφορά λόγω σύγχρονων μέσων και ψηφιακής τεχνολογίας που δεν είχαν τότε.
Ο Άντι ήταν και ο άνθρωπος που μπορούσε να ανεβάσει ή να κατεβάσει πρόσωπα. Ανακάλυψε ηθοποιούς ασήμαντους και τους έκανε σταρ, σουπερστάρ. Μια απ'αυτές ήταν η Ίντι Σέτζγουικ, μια κοπέλα ασήμαντη που έγινε σουπερστάρ αλλά έμεινε στην αφάνεια αφού την εγκατέλειψε ο Άντι. Κάποιοι άλλοι ήταν ο Πολ Αμέρικα και ο Τζο Νταλεσσάντρο, τύποι που ξεχώρισαν με την ομορφιά τους και γοήτευσαν τον Άντι και κάτω απ'την προστασία τους, έγιναν διάσημοι.
Όσον αφορά την κουλτούρα της μουσικής, στις μέρες μας που το sex, drugs and rock n roll μοιάζει τόσο ξεθωριασμένο όσο και οι χίπιδες και το πανκ μοιάζει να χει πεθάνει προ πολλού αλλά επιζεί ακόμα χάρη στη διαχρονικότητα των Sex pistols, πρέπει να παραδεχτούμε ότι απ'τον Γουόρχολ ξεκίνησαν όλα. Όλα ξεκίνησαν απ'το Silver Factory του όπου έκανε όργια, τα ναρκωτικά κυκλοφορούσαν ελεύθερα και δεν υπήρχε όριο στην σεξουαλικότητα των παρευρεσκόμενων, μιας και ο Άντι ήταν γκέι. Οι περισσότεροι άλλωστε ήταν αμφισεξουαλικοί. Εκεί μέσα λοιπόν γνώρισε και ανέβασε τους Velvet Underground, πρωτομάστορες της ροκ-πανκ σκηνής, τη Νίκο, τους Rolling Stones. O Γουόρχολ είναι λοιπόν αυτός που κρύβεται πίσω απ'τον κάθε επαναστάτη έφηβο ή νέο, που θέλει να το παίξει "ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε μαλάκα?". Είναι ο τύπος που κρύβεται πίσω από κάθε αγρίμι, πίσω από κάθε πάνκη, από κάθε τύπο που θέλει να ζει στα άκρα, από κάθε νέο Τζέημς Ντιν. Ο κάθε τύπος δηλαδή που θέλει να ζει στην παρακμή ή η κάθε τύπισσα που θέλει να το παίξει ντίβα, ζώντας στο παρακμιακό γκλαμ ή την παρακμιακή τέχνη.
Ακόμα και σήμερα που πολλοί τραγουδιστές, ηθοποιοί ή μοντέλα που δείχνουν ότι ζουν τη μεγάλη ζωή, δεν είναι παρά φτηνή αντιγραφή των όσων ζούσαν οι σουπερσταρ του Γουόρχολ. Θα νομίζετε ότι όλα αυτά τα λάνσαραν τύποι όπως ο Τζον Λένον, ο Κερτ Κομπέιν, οι πάνκιδες των Sex Pistols, ο Πίτερ Ντόχερτι, η Κέιτ Μος. Λάθος. Μπορεί να ζούνε στα άρκρα όπως αυτοί ξέρουν, αλλά η όλη κουλτούρα προέρχεται απ'τα σπλάχνα του Silver Factory.
Ο Άντι είχε πει κάποτε "οι καλές μπίζνες είναι η ωραιότερη τέχνη", λανσάροντας την έννοια του ότι η τέχνη είναι κάτι που πουλάς. Χωρίς τον Άντι, δε θα φτάναμε σήμερα να έχουμε αντικείμενα τέχνης με αστρονομικό ποσόν. Αλλά τι θα έκανε στην εποχή που το διαδύκτιο μεταφέρει πληροφορίες με ταχύτητα και ό,τι κάνει ο άλλος, θέλει να το κάνει και ο άλλος? Σε μια εποχή που θεωρείς ότι μαγκιά είναι να κλέβεις την ιδέα του άλλου? Τότε, ο Άντι ήταν ο πρωτοπόρος τώρα όμως το μόνο που βλέπει είναι ότι τα πάντα ζουν εξαιτίας του...
Για όλα ο Άντι φταίει. Θέλεις να ζήσεις όλη αυτή την παρακμιακή χλίδη? Ο Άντι φταίει! Θες να ζήσεις σαν εκκεντρικός καλλιτέχνης με αντισυμβατικά έργα? Ο Άντι φταίει. Θες να ζήσεις σαν ρεμάλι? Ο Άντι φταίει. Έχετε προσέξει ότι έγιναν μόδα οι Polaroid και οι Lomography φωτογραφικές ή οι μαρινιέρες και οι καπαρντίνες στα ρούχα? Ο Άντι φταίει. Θες να πειραματιστείς με τη κάμερα και να ανακαλύψεις κάτι νέο στη τέχνη του σινεμά? Μάλλον σε πρόλαβε ο Άντι. Για όλα ο Άντι φταίει...
Είστε μαλάκες, τέλος! Τελικά ισχύουν το ότι μια ωραία ιδέα πάντα τη κλέβει κάποιος και το ότι όλοι αντιγράφουμε όλους! Δείτε τον εαυτό σας πρώτα και μετά αναρωτηθείτε. Ο Άντι το είχε κάνει πρώτος από εσάς λούγκρες! Κουφάλες!
Οκ, σνόουμπορντ και σερφ, τα έκανε άλλος πρώτα οπότε πάω πάσο.