Πριν πάμε παρακάτω, κάνε στον εαυτό σου την ερώτηση του τίτλου της ανάρτησης. Αθήθεια, πιστεύεις ότι υπάρχει περιορισμός στον αποθηκευτικό σου χώρο ή η μνήμη σου είναι απέραντη?
Η μνήμη σήμερα έχει ταυτιστεί με την αποθήκευση, με μέτρο του μεγέθους των gigabyte. Οι αναμνήσεις, των φίλων, των διακοπών, των παιδικών χρόνων, υπάρχουν μόνο στο μέτρο που μπορούν να αποθηκευτούν, μόνο αν υπάρχουν σαν αντίστοιχες αναπαραστάσεις [φωτογραφίες, βίντεο] είτε στον σκληρό δίσκο του υπολογιστή είτε στην απέραντη "μνήμη" του διαδικτύου, στα φέισμπουκ και άλλα, μέσα στα αντίστοιχα προφίλ.
Κάποτε αποθηκεύαμε τις αναμνήσεις στο μυαλό μας και θυμόμασταν, εστώ και αμυδρά, την κάθε ανάμνηση. Εμφανίστηκαν οι φωτογραφικές και οι βιντεοκάμερες και αποθηκεύαμε τις αναμνήσεις στο σκληρό δίσκο. Εμφανίστηκαν και τα κοινωνικά προφίλ και δημοσιεύουμε τις αναμνήσεις στο ίντερνετ. Κάποτε είχαμε τις αναμνήσεις για την πάρτη μας και μόνο και τώρα έχουμε τις αναμνήσεις για την κοινωνική προβολή μας.
Οι υπολογιστές και ο κυβερνοχώρος είναι ένα εργαλείο, αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο που ήταν κάποτε το τσεκούρι. Είναι ένα εργαλείο που πατάει πάνω σε σχέσεις όπως η φιλία και έννοιες όπως η μνήμη και τις επαναπροσδιορίζει. Με τέτοιο τρόπο και τέτοιο βαθμό που αυτές οι αλλαγές θα γίνουν καθολικές. Μνήμη τελικά θα είναι όσα κατάφερες να αποθηκεύσεις. Ακόμη και οι διηγήσεις θα γίνονται συνάρτησει των αποθηκευμένων δεδομένων. Ακόμη και τα όσα γράφω εδώ στο μπλογκ μπορεί να με καταστρέψουν στο τέλος. Ναι, έτσι είναι, στο τέλος το διαδίκτυο θα πάρει όλες τις "αποθηκευμένες" πληροφορίες μας, θα συμβάλλει στον πνευματικό μας ύπνο και θα στρέψει τον έναν εναντίον του άλλου. Γι'αυτό πρόσεχε που βάζεις τις αναμνήσεις σου και κυρίως τι αναμνήσεις είναι αυτές.
Σίγουρα θα έχεις αμφιβολίες για όλα αυτά και το κατά πόσο τελικά το διαδίκτυο και ο κυβερνοχώρος μπορεί να πατήσει πάνω στις ανθρώπινες σχέσεις, να τις χτίσει ή τις καταστρέψει. Αλλά να θυμάσαι ότι οι αμφιβολίες δεν αποθηκεύονται στον κυβερνοχώρο αλλά μόναχα μέσα σου. Ας σώσουμε την α-μήχανη σκέψη μας λοιπόν.
40 σχόλια:
συμφωνώ μαζί σου.
το φέισμπουκ, το myspace, ακόμα και το blogger είναι τρόποι για να μας κρατάνε "φακελωμένους" όποιοι το θέλουν, όποτε το θέλουν.
συμφωνώ στο ότι πρέπει να προσέχουμε τι δημοσιεύουμε στο νετ και, φυσικά, είναι καλύτερο να κρατάμε πολλά πράγματα για τον εαυτό μας. :)
Με βρίσκεις τόσοοοο συμφωνη !!!
Αγανακτισμένη Έφηβη
Αυτό που μου φαίνεται κουλό είναι ότι στο φέισμπουκ για παράδειγμα, κάποιοι θέλουν να δείξουν σε όλους πόσο καλά περνάνε, πόσο καλά παρτάρουν, αλλάζουν στάτους συνέχεια και άλλα τέτοια. Ε, δεν πάει έτσι. Τα καλά πράγματα τα κρατάμε για εμάς και τους [original παρακαλώ] φίλους μας.
Ελευθερία
Συμφωνώ μαζί σου αλλά όχι και σε όλα! Θέλω να πω ρίξτε καμιά διαφωνία μαζί μου... Να ακούω γνώμες!
εξαιρετική ανάρτηση! έχεις δίκιο και από πλευρά συναισθημάτων αλλά και για λόγους ασφάλειας, σχέσεων κτλ!! (;
Πριγκιπέσσα
Δεν το περίμενα ότι θα βγει εξαιρετική η ανάρτηση αλλά σε ευχαριστώ =)
:) εμένα έτσι μου φάνηκε !!
κι επδ καμιά φορά πέφτω κι εγώ στο τριπάκι να δείξω και να πω πόσο καλά περνάω κτλ-όπως λες στο πιο πάνω σχόλιο-μ άρεσε ακόμα παραπάνω, γτ ξέρεις άλλο ν σκεφτεσαι κάτι κι αλλο να στο λέει κ καποιος άλλος! πρεπει να κρατάμε για μας..γτ στο τέλος δε θα μας μείνει τπτ
Πριγκιπέσσα
Κι όμως θα μείνει κάτι στο τέλος... Τα αποφάγια!
ναι,το εχω σκεφτει πολλες φορες!
εχω αρκετες αναμνησεις στο μυαλο μου ιδιως απο οταν ημουνα μικρη μα θα ηθελα να τις ειχα σε φωτογραφια ή εστω σε ενα βιντεο ή καταγραμμενες απλως για να μην ειναι τοσο θολες. η καλυτερη φωτογραφικη ειναι αυτη της καρδιας μας οσο ρομαντικο και ουτοπικο ακουγεται! στο μυαλο τις βαζεις μια, μια και κανεις like! :P
παρολα αυτα οταν κοιταω παλιες φωτογραφιες , ξαναζω την στιγμη και το χαμογελο ξεπερναει τα αυτια! λατρευω τις φωτογραφιες επειδη μαρεσει να κολλαω στο παρελθον (δυστυχως) καποιες στιγμες τις εχω συνεχεια στο μυαλο μου γιατι ειναι ΤΟΠ :P
ομως εχεις δικιο. αυτη η ευκαιρια και η "ελευθερια" μας καταστρεφει παλι.
Μak
Πόσες φορές έχουμε χαμογελάσει κρυφά από ευτυχία βλέποντας μια φωτογραφία απ'το παιδικό μας άλμπουμ ή αναπολώντας μια ανάμνηση? Και πόσες βλέποντας κάτι στο διαδύκτιο? Αυτό και μόνο νομίζω φτάνει.
[ωχ τι κατεβατό σκέφτηκα πάλι?]
Ποιος ακριβώς είναι ο λόγος για να δυσανασχετείς; (Όχι εσύ προσωπικά/κάθε χρήστης του Διαδυκτίου) Δεν χαμογελάς βλέποντας μια φωτογραφία επειδή είναι εκτεθημένη ή επειδή τις περισσότερες φορές έχει δημοσιευτεί επιτηδευμένα;
Η ουσία βρίσκεται πιστεύω στο να μην ξεχνάμε, τόσο τα καλά όσο και τα άσχημα. Το πως κρατάμε τις αναμνήσεις ζωντανές μικρή σημασία έχει.
Chwyfleian
Θα στο πω αλλιώς. Βλέπεις κάτι στο διαδίκτυο που ανάρτησε κάποιος φίλος σου και θυμώνεις για προσωπικούς λόγους. Και μετά τσακώνεστε και ένας Θεός ξέρει τι άλλο. Με λίγα λόγια καλό το διαδίκτυο αλλά ας προσέχουμε τι κάνουμε εκεί και πώς.
Και η ουσία όπως πολύ σωστά λες, είναι στο να τις κρατίσουμε ζωντανές, στο μυαλό μας.
έχεις απόλυτο δίκιο, πλέον όλοι υπερασπίζονται το "φαίνεσθαι". Στου καθενός το χέρι είναι όμως κατά πόσο θα προβάλλουμε τις αναμνήσεις και την ζωή μας στους έξω από αυτήν.
Mantarini
Έτσι ακριβώς! Πιστεύω όλοι μας ξέρουμε τα όρια μας αν και δυστυχώς τα ξεπερνάμε πολλές φορές.
Άααααπειρα giga έχει το μυαλό μας, οπότε τα πιο ουσιώδη ας τα κρατάμε εκεί ;) Facebook π.χ. δεν γουστάρω με τπτ και το θεωρώ υπέρτατο διαδικτυακό ξεκατίνιασμα/κουτσομπολιό/πάρε μάτι.
Το blogger το βλέπω κάπως σαν ψυχολόγο πάντως. Μερικούς ανθρώπους μας βοηθάει το να γράφουμε κείμενα προσωπικού τόνου και να ξεσπάμε κι εδώ μέσα.
Parakmiako ergaleio
Ναι άπειρα γίγα έχει το μυαλό μας αλλά εγώ αναφερόμουν ειρωνικά στα γίγα του σκληρού.
Το μπλογκ σαφώς είναι όπως το λες έτσι κι αλλιώς κι εγώ έτσι το βλέπω αλλά και πάλι ας προσέχουμε λίγο. Οκ, παλιά ίσως το ξεκατινιασα λίγο αλλά όχι πια!
Πολύ καλός τίτλος και προκλητικός ;)
Νομίζω ότι η μνήμη δεν έχει περιορισμό απ'τη μια, αλλά απ'την άλλη μερικές φορές υπάρχει η λανθάνουσα μνήμη. Π.χ. ένα γεγονός αλλιώς το θυμάσαι όταν το σκέφτεσαι κι αλλιώς όταν δεις και τις αντίστοιχες φωτογραφίες. Μου'χει τύχει πολλές φορές να μπλέκω μια κατάσταση με μια άλλη και να τις κάνω 1, γιατί η μνήμη μας συνθέτει τα γεγονότα και φυλάει χώρο για τα ασήμαντα. Στα σημαντικά πάλι δεν κάνει οικονομία. Έτσι εξηγείται πως χρόνια και χρόνια μετά θυμάμαι μικρές λεπτομέριες από συγκεκριμένες μέρες με συγκεκριμένα προσφιλή άτομα.
Το ιντερνετ δεν αντικαθιστά τη μνήμη μας. Απλά βοηθά να μοιραστούμε κάποιες φωτογραφίες. Όχι αναμνήσεις όπως είναι φυλαγμένες μέσα μας και ποτέ στο έβρος που μας έχουν επηρεάσει.
εννοειται πως τα αλμπουμ τα λατρευω!
δεν εχει καμια σχεση με το να τα βλεπω στο κομπιουτερ. καμια ομως..
Μια μέρα που ξεφύλλιζα άλμπουμ, σκεφτόμουν ότι πλέον οι περισσότεροι τα έχουμε καταργήσει, λόγω της ψηφιακής αποθήκευσης!
Κάπου προς τις σκέψεις τις δικές σου, πήγε και το μυαλό μου, αλλά τελικά κατέληξα ότι αναφορικά με την ψηφιακή φωτογραφική, ίσως είναι και καλύτερα τώρα!
Εγώ τουλάχιστον με την ψηφιακή τραβάω πολύ περισσότερες φωτογραφίες, λόγω του ότι δεν φοβάμαι μην τελειώσει το φίλμ! Έτσι οι περισσότερες πλέον είναι αυθόρμητες, θαμπές, κουνημένες και τελικά αυτές οι ατέλειες είναι που μου φέρνουν περισσότερες λεπτομέρειες στο μυαλό της στιγμής που αποτυπώνουν!
Daisy Crazy
Ίσως και να ισχύει αυτό που λες. Τι λεω βασικά, ισχύει. Η μνήμη μας συχνά αλλιώνει πράγματα και καταστάσεις ή για να το πω αλλιώς, αλλιώς μπορεί να έχει διατυπωθεί στη μνήμη μας και αλλιώς στη μνήμη του.
Αλλά ακόμη κι έτσι έχει πλάκα! Γιατί δείχνει ότι ο καθένας θυμάται κάτι όπως το θέλει ο ίδιος.
Next Day
Ξέρεις τι μου ήρθε στο μυαλό μου απ'το σχόλιο σου? Αν στις ταινίες δείχνουν γιαγιάδες να ξεφυλίζουν τα άλμπουμ, άραγε μετά από 50 χρόνια θα συνεχίσουν να δείχνουν αυτή την εικόνα ή θα δείχνει μια γιαγιά να δείχνει της φωτογραφίες στο εγγόνι της απ'τον υπολογιστή? Τεχνολογία σου λέει μετά.
Αλλά ντάξει στην ψηφιακή φωτογραφία εννοείται πώς έτσι είναι τα πράγματα. Δε σηκώνει κουβέντα.
Αντίστοιχα, όμως, μπορεί να δεις κάτι που ανέβασε κάποιος δικός σου, που πλέον είστε μακριά, και να χαμογελάσεις γιατί σου φέρνει στο μυαλό ευχάριστες αναμνήσεις.
Θέλω να πω πως δεν είναι όλα άσπρο/μαύρο.
Αν και κάνω λίγο τον δικηγόρο του διαβόλου λόγω αυτού:
"Θέλω να πω ρίξτε καμιά διαφωνία μαζί μου... Να ακούω γνώμες!"
=P
Χαχαχα δεκτή η διαφωνία σου λοιπόν!
πες μου οτι εσύ έχεις φτιάξει το αντίστοιχου περιεχομένου αφισάκι της σχολής :)
Ωχ με τσάκωσες... Ναι η αφίσα ήταν έμπνευση!
Ίσως η μοναδική αφίσα που με επηρέασε τόσο πολύ.
α εγώ νόμιζα πως εσύ την έκανες :)
όπως και να έχει αυτά που λέει και λες κι εσύ εδώ με βρίσκουν απολύτως σύμφωνο.
Συμφωνω μαζι σου,ειδικα στο θεμα του facebook.
Ωστοσο πιστευω οτι ο χωρος της μπλογκοσφαιρας ειναι πιο διαφορετικος.Ειναι ενας χωρος πιο προσωπικος που πραγματι λειτουργει σαν ψυχολογος.:P Θα συμφωνησω με το parakmiako ergaleio με λιγα λογια.:P
Επισης ξεχασα να προσθεσω,οτι εγω ας πουμε γραφω στο μπλογκ μου αποκλειστικα μονο για εμενα.:P
Και ισως επιδιωκω καμια φορα να κραταω ζωντανες ορισμενες μου αναμνησεις γραφοντατες.Και αυτο μου αρεσει.:)
Fleur
Καλά εντάξει, η μπλογκόσφαιρα είναι σαφώς διαφορετική και όντως είναι πιο προσωπικός σε σχέση με φέισμπουκ και τέτοια. Αλλά εγώ κρατάω κι ένα μικρό καλάθι, ιδίως μετά την προφανή δημοτικότητα που απέκτησα και με ξέρουν και οι κότες και με βρίσκουν και στο φέισμπουκ και τέτοια
Με λίγα λόγια αν πριν ήμουν πιο ελεύθερος να γράψω ό,τι κατεβατό είχα, πλέον προσέχω μη μου έρθει και τίποτα απ'το πουθενά και γίνει χαμός
:P
Sarper koita na mhn s'allaksei h fhmh pou apekthses giati tha'rthw kai tha se kraksw :P
Ok Θα το κοιτάξω, σε ευχαριστώ.
Χαχαχαχα
Εξαιρετικές οι σκέψεις σου και με βρίσκεις σύμφωνη!
Καληνυχτα
Coula
Σ ευχαριστώ!
Καληνύχτα!
Μόλις ανακάλυψα το blog και ξενυχτάω διαβάζοντάς το! Αχ αυτές οι αναμνήσεις...άπειρες.
the cake
Πόσα ξενύχτια πια?!
Ναι άπειρες αναμνήσεις, αλλά...
αχ ταιριάζουν οι αναρτήσεις μας!
συμφωνώ απόλυτα..στην υγειά της α-μήχανης σκέψης μας!
Ειδικά εσύ συμφωνείς περισσότερο απ'όλους, γιατί είναι α-μήχανη η σκέψη σου. Ορίστε!
λίγο ακόμα και θα με ρίξεις άτιμε!
Αυτο το κειμενο εχει γραφτει απο την συνελευση game over
Τι έχεις κανει;;; Έχεις παρει ενα κείμενο απο αφίσα της αυτόνομης/αντιφασιστικης συλλογικότητας GAME OVER και το πλασάρεις μέσα στο ΜΠΛΟΓΚ(???) σου;
Πως δεν το έβαλες στο facebook και στο tweeter για να πάρεις σχόλια για το πόσο γαμάτος εισαι;;
Δημοσίευση σχολίου