31.1.12

Ανάρτηση αγανάκτησης


Έχει περάσει καιρός από την τελευταία φορά που επικοινωνήσαμε αλλά ειλικρινά δεν έχω καθόλου χρόνο αυτόν τον καιρό. Εντάξει, ψέματα λέω, χρόνο έχω, αλλά είναι ελάχιστος και όποτε έχω, προτιμώ να τον ξοδεύω σε ο,τιδήποτε εκτός υπολογιστή. Ενιότε και στα βουνά, που και πάλι ανεβαίνω σπάνια. Αχ, που είναι τα περασμένα μεγαλεία που ανέβαινα σχεδόν κάθε τρεις και λίγο;
Μου έλεγε ένας φίλος μου τις προάλλες ότι απλά έχω σοβαρευτεί. Κοιτώ τη ζωή και το μέλλον με πιο σοβαρή οπτική. Κάτι που ξεκίνησα από τα τέλη του 2011...
Αλλά να σας πω κάτι; Έχει καταντήσει ρουτίνα... Σύμφωνοι, το να σοβαρευτείς και να κοιτάξεις πώς θα πας μπροστά είναι κάτι που όλοι μας πρέπει να κάνουμε, αλλά ρε παιδιά, κάποια στιγμή καταντά κουραστικό. Που είναι αυτό το κάτι όταν το χρειαζόμαστε για να κάνει τη ζωή μας λίγο άνω κάτω, να γουστάρουμε;
Πέρα από αυτά όμως, όλα μπαίνουν σιγά σιγά σε τάξη. Η σχολή πάει πάρα πολύ καλά, το ίδιο και το βιβλίο που σας είχα αναφέρει λίγους μήνες πριν. Δόξα το Θεό, όλα πάνε πολύ καλά αλλά τρώνε πολύ χρόνο κι επιπλέον που είναι αυτό το καταραμένο μπαμ στη ζωή που λέγαμε; Ένα μειονέκτημά μου είναι ότι βαριέμαι πολύ εύκολα. Ακόμα και τις σαββατιάτικες έξοδους το βράδυ τις έχω βαρεθεί. Κάτι καινούριο βρε παιδιά. Κάτι. Ο,τιδήποτε. Που δεν το χω ξανακάνει.
Βέβαια είχα και τη μετακόμιση που σας ανάφερα στην προηγούμενη ανάρτηση, αλλά εγινε κι αυτό.

Θα επιστρέψω όμως με ανάρτηση που θα κάνει μπαμ. Γιατί σας το χρωστάω. Σε εσάς και όλους τους κατεστραμμένους από τη ζωή. Μπας και χαμογελάσουμε λιγάκι.

Τα ξαναλέμε...

7 σχόλια:

Ο Αλχημιστης είπε...

Κατεστραμμενος εισαι και φαινεσαι! (κλασσικη ατακα ελληνα που δεν ξερει τι του λενε αλλα νιωθει οτι δεν ειναι και πολυ καλο και επισης οχι και πολυ μακρια απο την πραγματικοτητα :P)

Σοβαρα τωρα. Εχω σιχαθει αυτους που λενε "ρε φιλε σαν πολυ σοβαρεψες". Ε συγγνωμη που καποια στιγμη σταματησαμε να πιθηκιζουμε, τα σπυρακια της ακμης εφυγαν, σκεφτηκαμε και κατι αλλο απο το να "χτυπησουμε" κανα γκομενακι. :)

Ετσι ειναι τα πραγματα, ωριμαζεις, αρχιζουν οι ευθυνες, σοβαρευεις. Δεν ειναι κακο. Το μυαλο πρεπει να το κανει αυτο για να αντιμετωπισει τις προκλησεις της ζωης.

Περα απο αυτο, σε καταλαβαινω οτι βαριεσαι ευκολα. Εγω δεν βαριεμαι καθολου ευκολα αλλα ξερω οτι οι αλλαγες ειναι παντα αναζωογονητικες. Και απαραιτητες. Απλα δεν τις κυνηγαω. Αν ερθουν ηρθαν. Αν οχι θα ερθουν παρακατω.

Να εισαι καλα! Και περιμενουμε τα νεα σου, εμεις οι κατεσταμμενοι :p

MaNTaRiNi είπε...

Σε καταλαβαίνω απόλυτα που βαριέσαι εύκολα, το ίδιο είμαι και εγώ! Δεν μ αρέσει η στασιμότητα στη ζωή και γενικά προσπαθώ όσο γίνεται να κάνω πράγματα που να με γεμίζουν αλλά και να με τονώνουν.
Αναμένω το βιβλίο... φιλιά!

DaisyCrazy είπε...

Επειδή κι εγώ εύκολα βαριέμαι σε καταλαβαίνω καλά. Όμως όταν βρεις πράγματα κι άτομα που σε συμπληρώνουν σε γεμίζουν τότε ξεχνάς τη λέξη βαρεμάρα :)
Περιμένω την μπαμοανάρτηση!

Jo είπε...

mi sovarepseis pote...me ton tropo pou ennooun oi perissoteroi.
Anupomonw na vgei to biblio sou.

p.s. Pane ta vouna, sfixtokoliasame fetos...

panos srpk είπε...

Παιδιά η αλήθεια είναι ότι δε θα σοβαρευτώ ποτέ, με την έννοια που εννοούμε όλοι. Δεν πειράζει, θα ξανάρθει η στιγμή που θα ρεμαλιάζουμε! Μέχρι τότε όμως...!

Θα ενημερωθείτε σύντομα για το βιβλίο!

Τα βουνά ευτυχώς εκεί είναι δε φεύγουν! Τα καλύτερα ακόμη δεν έχουν έρθει!

kovo voltes... είπε...

Ει...εσύ πριν λίγο καιρό ήσουν μέσα στην ενέργεια και την υπερένταση...Τι έγινε? Μη και βαριέσαι εύκολα, χωρίς...αιτία? ;)

panos srpk είπε...

Kovo voltes
Ε να... Είχαμε υποχρεώσεις! Και όταν έχεις υποχρεώσεις, περνάς μια φάση! Αργά ή γρήγορα όμως θα επανέλθουμε... Ελπίζω!