Η ζωή συνεχίζεται

 
Οι μέρες περνάνε υπερβολικά γρήγορα τον τελευταίο καιρό. Όσο υπερβολικά γρήγορα κι αν περνάνε όμως, άλλο τόσο υπερβολικά ατελείωτες είναι οι νύχτες. Οι μοναχικές νύχτες.
Ίσως είναι η εποχή, που είναι δύσκολη. Είναι εποχή εξεταστικής, εν μέσω κρίσης. Ναι, ναι, δεν έχουμε τελειώσει ακόμα την εξεταστική. Έχουμε άλλες δύο εβδομάδες.
Αλλά δεν είναι αυτό μόνο.
Κάποτε, έγραφα. Έγραφα, γιατί το έβρισκα ενδιαφέρον. Το έβρισκα σαν διέξοδο από την καθημερινότητα. Το έβρισκα σαν κάτι ευχάριστο, για να ανοίξεις το μυαλό σου.
Δε θα ξεχάσω τις ιστορίες που είχα δημοσιεύσει κάποτε, που εξελίχθηκαν σε ιδέα για ένα βιβλίο μου.
Αλλά ρε φίλε, είμαι από εκείνους που βαριούνται εύκολα. Πρέπει να βρω κάτι άλλο για να ασχοληθώ. Κάποτε ζωγράφιζα. Κάποτε σκαρφιζόμουν ποιήματα. Κάποτε έγραφα. Κάποτε ερωτευόμουν. Ενώ τώρα; Τι έγινε κι έχασα το ενδιαφέρον μου;
Θα σας πω τι έγινε. Ο κόσμος καίγεται και ο ένας μεταδιδει στον άλλον την ασθένεια σα να είναι χολέρα. Άθελά μας ίσως, αλλά έτσι είναι
Μα τι λέω, ίσως προσπαθώ να γενικεύσω το πρόβλημά μου. Ναι, έχω χάσει το ενδιαφέρον μου για αυτά που κάποτε έδιναν νόημα στη ζωή μου. Τους τελευταίους μήνες, η ζωή τα έχει φέρει έτσι, ώστε να μην έχω όρεξη για τίποτε.
Κάποτε έλεγα ότι σοβαρεύτηκα. Ότι κοιτώ το μέλλον μου και τη ζωή πέρα από τη σχολή. Αλλά όπως έλεγε κι ένας αναγνώστης μου, ποιός ο λόγος να σοβαρευτείς αν κατά βάθος παραμένεις αυτός που ήσουν πάντα, δηλαδή αυτός που αγαπούσε τη ζωή και ο,τιδήποτε δίνει χαρά σ'αυτήν;
Ειλικρινά δεν ξέρω τι μου συμβαίνει.
Όμως είμαι σίγουρος ότι είναι μια φάση. Σε όλους μας συμβαίνει αυτό. Αλοίμονο αν δεν ήταν κάτι προσωρινό. Αλοίμονο αν δεν εξακολουθούσαμε να πιστεύουμε ότι η ζωή δεν είναι τόσο άδικη.
Ξέρω, είμαι εδώ και λίγους μήνες έτσι, αλλά κάποια στιγμή θα περάσει και θα ξαναγίνω αυτός που ήμουν κάποτε. Που να χαλάσει το σύμπαν δηλαδή.
Το μόνο που με ενθουσιάζει στην παρούσα φάση είναι ότι η σχολή πάει πολύ καλά και το βιβλίο μου θα το έχω στα χέρια μου εντός ημερών.
Α ναι, είχα γράψει ένα βιβλίο. Τότε, που ακόμα έγραφα. Και αναμένεται να εκδοθεί. Προς το παρόν, βρίσκεται στο τυπογραφείο.
Δεν θέλω να σκεφτώ τι θα γινόταν αν δεν υπήρχαν αυτά τα δυο πράγματα για να κρατήσουν τον ενθουσιασμό μου...
Όπως και να έχει... Πιστεύω ότι όλοι μας κάποια στιγμή επιστρέφουμε σε αυτό που είμασταν κάποτε και όλοι μας αγάπησαν για αυτό που είμασταν. Μέχρι τότε... Υπομονή.