Ωραία λοιπόν, ξαναγράφω, μόλις μερικές ώρες μετά. Πριν μερικές ώρες, έκανα μια ανάρτηση, μετά από καιρό. Τους τελευταίους μήνες, έγραφα σπάνια (μη με ρωτήσετε γιατί, αυτό είναι άλλη ιστορία), τώρα όμως, ξαναγράφω μόλις μερικές ώρες μετά την τελευταία μου ανάρτηση.
Μάλλον τρελάθηκα, δεν εξηγείται αλλιώς.
Να σας πω το λόγο που (ξανα)γράφω; Είναι κάποια γεγονότα, που σε φέρνουν τούμπα και σε κάνουν να θεωρείς ότι ό,τι άρχισες, το συνεχίζεις, ή, για να το πω σωστότερα, σε κάνουν να θεωρείς ότι η ζωή είναι όμορφη (τελικά). Ιδίως εαν έχεις υπέρτατο κίνητρο γι'αυτό. Ε να λοιπόν, να μαστε. Κάποια γεγονότα, κατάφεραν να με φέρουν τούμπα. Δεν μπορώ να ξέρω αν αυτά τα γεγονότα θα βγούν σε καλό ή σε κακό (άσχετα αν εγώ θέλω να πιστεύω ότι θα βγουν σε καλό), αλλά εκτιμώ το γεγονός ότι με ξύπνησαν από τη μιζερία που ζουσα καιρό τώρα. Είχαν αυτό το κάτι που χρειαζόμουν.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι πολλές φορές χρειαζόμαστε ένα "ηλεκτροσόκ" ικανό να μας κάνει να δούμε τη ζωή με άλλο μάτι, να αρχίσουμε κάποια πράγματα, να συνεχίσουμε άλλα πράγματα που τα είχαμε σταματήσει. Ή και να δούμε τους συνανθρώπους μας με καλύτερο μάτι.
Η ζωή είναι όμορφη τελικά και πρέπει να προσπαθούμε για ό,τι μας κάνει να χαμογελάμε, χωρίς να μας νοιάζει αν θα κρατήσει λίγο ή πολύ. Στο κάτω κάτω, ζωή είναι κι αυτό!
Κι εσύ, αναγνώστη, σκέψου το εξής:
Μήπως θα έπρεπε να νιώθεις χαρούμενος με τα όσα έχεις; Με τα όσα σου έχουν προσφέρει; Μήπως να κοιτάς καλύτερα τους συνανθρώπους σου; Τα βλέμματά τους κρύβουν πολλά και περιμένουν εσένα να ανακαλύψεις το νόημα τους.
Kι εσύ, σκέψου ότι η προσπάθεια και μόνο, δεν φτάνει. Οι πράξεις μετράνε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου