Είναι φορές που κάνεις κάτι και αυτόματα σου έρχονται αναμνήσεις απ'το παρελθόν. Κάνεις κάτι και μια νοσταλγία σε πιάνει. Κάνεις κάτι και μια επιθυμία σε πιάνει.
Υπάρχουν και φορές που πας κάπου, βλέπεις κάτι και ξαφνικά θυμάσαι. Θυμάσαι εκείνη την μέρα που σου άφησε σημάδι.
Και τότε βλέπεις ότι η ανάμνηση δε σου ήρθε έτσι ξαφνικά. Σου ήρθε επειδή κάτι, κάποιος, κάποια σου τη θύμησε. Και τότε συνειδητοποιεις πόσο μικρός είναι ο κόσμος σου.
Kαι φυσικά μιλάω για όμορφες αναμνήσεις από ανθρώπους που μας σημάδεψαν.
Τα δαχτυλικά αποτυπώματα δε φθείρονται ποτέ απ'τις ανθρώπινες ζωές που αγγίζουμε. Και πάντα κάτι μας το θυμίζει.
Οι ανθρώπινες ζωές που αγγίζουμε δε φθείρονται στο μυαλό μας. Είναι πάντα εκεί, όπως τους θυμόμαστε από εκείνη την τελευταία φορά. Με ένα χαμόγελο στα χείλη κι ένα βλέμμα γεμάτο ευτυχία...
Μπορεί να είχαμε άσχημη κατάληξη με αυτές τις ζωές όμως στις αναμνήσεις μας είναι πάντα χαμογελαστοί και ευτυχισμένοι, γιατί διαλέξαμε να κρατήσουμε τις χαρούμενες αναμνήσεις. Γιατί ξέρουμε ότι μόνο με τέτοιες αναμνήσεις θα μπορούμε να προχωράμε μπροστά με δύναμη και χαρά. Και ίσως αυτή η ανάμνηση επιστρέψει... Για λίγο ή πολύ, σημασία δεν έχει, σημασία έχει ότι επέστρεψε και την ξαναείδες στον πραγματικό κόσμο.
Πολλές φορές, το να επιστρέψει μια όμορφη ανάμνηση, να την δεις ζωντανά μια τελευταία φορά, να πεις όσα δεν μπόρεσες να πεις την τελευταία φορά, είναι το καλύτερο φάρμακο για την ψυχολογία σου.
19 σχόλια:
Η φωτογραφία είναι απλά απίστευτη!
Εγω παλι αν επιστρεψουν ανθρωποι η δω προσωπα που εχω νοσταλγησει η αν νιωσω αισθηματα που νομιζα πως ειχα ξεχασει.....μελαγχολώ αφανταστα!!!
Ομως καλά λες ποτέ δε θα ξεχάσουμε τις ομορφες αναμνησεις (βλέπε καλό σεξ) απο τις σχεσεις μας!Και αυτές θα κρατήσουμε, κι αυτές ισως επαναλάβουμε!
Ξέρεις τι παθαίνω με σένα; Εκεί που ξεκινάω σοβαρό σχόλιο...τσουπ κάτι γίνεται και μπερδεύεται το μυαλό μου και γράφω κουλαμάρες!
Εσυ φταις για ολα!
Coula
Κατ'αρχήν μάλλον δεν ξέρεις τι ακριβώς θέλεις απ'τις αναμνήσεις.
Δεύτερον οι όμορφες αναμνήσεις ΔΕΝ είναι μόνο το σεξ.
Κάτι μου λέει ότι έχεις δρόμο ακόμη... Για τη ψυχική ηρεμία!
λοιπόν ε, λες και είσαι μέσα στο μυαλό μου!!!!
όλες αυτές τις μερες θέλω να γράψω κάτι σχετικό και τσουπ!τα λες όλα πριν εγώ βάλω σε μια σειρα σκέψεις ώστε να καταφέρω να γράψω κάτι!
πολύ όμορφο κι αληθινό το ποστ σου!
φυσικά και τ'αποτυπώματα μένουν..άλλα εντονότερα άλλα όχι τόσο!΄κάτι αντίστοιχο ισχύει και για τις αναμήνσεις.. όμως το πιο όμορφο είναι, όταν θυμάσαι κάτι και όσο κι αν το νοσταλγείς, ένα μεγάλο χαμόγελο σχηματίζεται ασυναίσθητα στο πρόσωπό σου, επδ χαίρεσαι που είχες την ευκαιρία και το έζησες...γιατι όπως ξέρουμε συνήθως οι αναμνήσεις κ οι νοσταλγίες μας μελαγχολούν όπως λέει και η Coula! όμως όταν συμβαίνει αυτό που ανέφερα πριν λιγο, αισθάνεσαι ήρεμος, ευτυχισμένος και ίσως κι απαλλαγμενος..:)
Βέβαια, για το τελευταίο μέρος του ποστ σου δεν ξερω τι να πω...δεν μου έχει τύχει ή δεν το έχω κάνει... γιατί καλό και το κάλλιο αργά παρά ποτέ, αλλαααα αφού δεν έκατσε τοτε γτ τώρα?!?? μπερδεμένο πολύ αυτό στο μυαλό μου..γτ αν τώρα που όλα έχουν παρει το δρόμο τους, πεις κάτι και ξαναμπλέξεις ανμνησεις, όνειρα, προσδοκίες και ζωές...?!?
ξέρεις τι σκεφτόμουν χτες βράδυ που χάζευα το κουτί των αναμνήσεων μου?(ναι πραγματικά έχω και μάλιστα 4!)..οτι μου τη δίνει να νιώθω πως για κάποιους μπορεί να ήμουν μια απλή συγκυρία..χωρική ή χρονική..που περάσαμε καλά, μοιραστήκαμε στιγμές κι όταν τελειώσαν οι ''δοσοληψίες΄΄ σωματικές και ψυχικές, γινόμαστε 2 ξένοι..θέλω να μπορώ να πάρω τηλέφωνο και να σου πω ''θυμήθηκα πως σ'ελεγα καραγκιόζη, κι εσυ γελούσες..ελπίζω να γελάς ακόμα..με ή χωρίς λόγο''..και δεν είναι τυχαίο το δεύτερο πρόσωπο..τις ίδιες πιθανότητες κλείνει μέσα του..καταλαβαίνεις ε?
δεν ειναι μονο αυτο, αλλα ειναι ΚΑΙ αυτό και ας μην μου το παιζετε ολοι εδω μεσα οι ρομαντικοι τύποι γιατι θα τα παρω καμια ωρα και θα σας κανω αναρτηση!
Το νου σου!
Επισης έχε υποψιν σου πως οποιος κολλάει με τις αναμνήσεις και νοσταλγεί τα περασμενα, δείχνει πως δεν έχει ζωή στο τώρα...για κοιταξε το και ασε τη δικη μου ψυχικη ηρεμια να μην τη βρισκω γιατι δεν μου κανει καλο! Εγω θελω κινηση και ροή δε θελω ηρεμια!
καλησπερα σας!
(θελετα σοβαρό σχολιο; οκ!)
Πριγκίπεσσα, μου άρεσε πολύ το σχόλιο σου.
Ξερεις, όντως μελαγχολεις πολλές φορές αλλά ίσως μελαγχολούμε για τις λάθος αναμνήσεις, ε? Εγω ας πουμε, μπορεί να μελαγχολώ για κάποιες αναμνήσεις αλλά στο σύνολο των αναμνήσεων, δεν υπάρχει περίπτωση να μελαγχολίσω... Γιατί στην τελική είτε κάτι κέρδισα, είτε κάτι έμαθα, είτε απλά πέρασα πολύ όμορφα... αλλά μέχρι εκεί!
Για την τελευταία μου πρόταση, ξέρεις, εγω ας πουμε πάλι, θα ήθελα πολλές φορές να ξαναέρθω αντιμέτωπος με την ανάμνηση, να πω από κοντά για τελευταία φορά ένα ευχαριστώ για τούτες τις όμορφες αναμνήσεις. Σκέψου πόση αξία αποκτά το να το λες από κοντά και να ξαναφύγεις γαλήνιος. Έτσι?
DinDinaki, ναι καταλαβαίνω απόλυτα. Τι να σου πω, εμένα δε μου έχει τύχει κάτι παρόμοιο. Ξένοι δε θα γίνουμε ποτέ με τον άλλον όσο κι αν το θέλουμε. Και δεν αρκεί μόνο ένα τηλεφώνημα σαν αυτό που λες γιατί ακούγεται [και φαίνεται] ψεύτικο. Εγώ θα ήθελα η τελευταία επικοινωνία να είναι σαν ευχαριστήρια κάρτα με υποσημείωση απο κάτω: θα τα ξαναπούμε κάποτε... [και αυτό το κάποτε ίσως είναι άμεσα, ίσως και στον Παράδεισο]
Coula
Ναι είμαι ρομαντικός τύπος, πειράζει? Και όχι, δεν το παίζω. Αντίθετα με τα όσα πιστεύεις τώρα.
[βγάζω γλώσσα και σε κοροιδεύω, χαχα]
Και δεύτερον δεν κολλάω στις αναμνήσεις απλά κάνω ένα φλασμπακ σε αυτές, χαμογελάω και μετά έχω περίσσια δύναμη για να προχωρίσω στο τώρα και το αύριο.
Γιατί χωρίς όμορφες αναμνήσεις είναι σα να ζεις το τώρα χωρίς όμορφα πράγματα. Έτσι πιστεύω εγώ κι έτσι κάνω.
[ορίστε και το σοβαρό μου σχόλιο-απάντηση!]
Πάνο,
η αλήθεια είναι πως όντως οι αναμνήσεις πολλές φορές σου δίνουν δύναμη;σου θυμίζουν ποιος ήσουν και ποιος μπορείς να είσαι.
αλλά από κει και πέρα,είναι απλά στιγμές.ούτε μπορείς να μείνεις σε αυτές για πάντα,ούτε απλά να τις προσπεράσεις.το θέμα είναι να σου μάθουν κάτι.ξέρεις,κάτι να σου μείνει από όλα όσα έχεις ζήσει.
και όντως,
our fingerprints don't fade from the lives we've touched.
δυστυχώς και ευτυχώς.
φιλάκια!
Sumfwnw mazi sou Sarper. Einai orismenes anamnhseis pou mas kanoun na xamogelame kai mas dinoun kouragio na synexisoume. Kai gi'auto goustaroume na tis kouvalame panta mazi mas.
Yparxoun vevaia kai oi dysarestes anamnhseis pou oi atimes pane ki autes pou kai pou na vgoun sthn epifaneia...
Συμφωνώ Φένια
Σίγουρα οι αναμνήσεις είναι κάτι που πέρασε αλλα δεν είναι και απλά στιγμές! Είναι κάτι παραπάνω. Και έρχεσαι στα λόγια μου, ότι το θέμα είναι να μάθεις κάτι!
Και δεν το βρίσκω κακό αυτό με τα αποτυπώματα...
Παρακμιακό Εργαλειο
Τις άσχημες απλά τις προσπερνάω αδιαφορώντας ή και δεν κάθομαι να σκάσω. Όταν μου έρχεται μια τέτοια ανάμνηση, είναι σα να λέω απο μέσα μου "σκάσε, φύγε" και απλά έφυγε! Σύμφωνοι, υπάρχουν και οι δυσάρεστες αλλά δε μας εξυπηρετούν καθόλου οπότε προσπαθούμε να μην βασανιζόμαστε μ'αυτές
Η ζωή μας είναι ένα ταξίδι....ένα ταξίδι όπου πας ή που επιστρέφεις....γεμάτο στιγμές!!
Καλώς σε βρήκα !
Δε συμφωνώ με το να επιστρέφεις αλλά όσο να ναι
Καλώς σε βρήκα κι εσένα
εμ λογικο δεν ειναι να νοσταλγουμε πραγματα?ακομα κ το να στεναχωριομαστε που δεν θα τα ξαναζησουμε,που μερικα δεν τα χαρηκαμε οταν τα περνουσαμε γτ δεν φανταζομασταν ποσο θα τα νοσταλγησουμε κλπ κλπ και που θα θελαμε να τα ξανα-ζησουμε για να τα "τελειωσουμε" αλλιως...(αν κ αυτο τ τελευταιο σαν κατι αλλο μ μοιαζει)
αλλα τι σημασια εχει? αν τα καναμε ολα σωστα,δεν θα ειχαμε να προσθεσουμε κατι στα επομενα,δεν θα τα εκτιμουσαμε...
ενα αααασχετο και κουλο π.χ
λιγες μερες πριν δωσω το 1ο μαθημα για αυτη την εξεταστικη,λεγαμε με μια φιλη οτι μας ελειψε το αγχος που εχουμε οταν αντιγραφουμε,που ανταλλασσουμε κολλες κλπ χαχα και τι ωραια που ηταν κ αλλες βλακειες τετοιες
τωρα που το ξαναρχισαμε,δεν αλλαξαμε γνωμη κ παλι υστερα απο μερικα χρονια κ αυτο θα μετατραπει σε -καλη αναμνηση- υποθετω τωρα εγωωω...
με ορεξη σ ηρθα παλι...(μου την ανοιξε το σημερινο μου μαθημα) ;)
byeeee
Lounita
Στην περίπτωση σου ισχύει το "η παλιές [καλές] συνήθειες δεν αλλάζουν"
Και όντως ισχύει σε όλους μας!
Καλημέρα!
σε εμένα αρκεί ένα τραγούδι και σκάνε όλες οι αναμνήσεις και οι σκέψεις που συνόδευαν τις στιγμές των αναμήσεων...και οι αναμνήσεις των αναμνήσεων ακόμα!
αυτά τα τραγούδια....θα σου κανα καρδούλα τώρα αλλά κάνω ότι δεν τις γουστάρω!
Χαχαχαχαχα
Καλα, ναι ισχυει αυτό με τα τραγούδια αλλά επειδή είμαι κωφός, δεν ξέρω απ'αυτό το συναίσθημα...
Αλλα σιγά μην κάτσω να σκάσω!
Δημοσίευση σχολίου