13.1.11

Μια ωραία βόλτα


Χάνομαι το ξέρω απ'την μπλογκόσφαιρα αλλά μου φαίνεται έχω στερέψει από ιδέες ή έστω από αυτά τα βαθυστόχαστα κείμενα τελοσπάντων που βάζω κατά καιρούς. Έχω κι εγώ ζωή και βαρέθηκα να σπάω το κεφάλι μου γιανα γράφω πράγματα που θα τα ξεχάσετε μετά από κάποιες μέρες. Ε, λοιπόν, αρκετά. Σήμερα θα σας πω μια ιστορία.

Ήταν μεσημέρι Δευτέρας, το μετρό είχε στάση εργασίας και ήμουν σχολή στα Εξάρχεια. Έπρεπε κάπως να επιστρέψω σπίτι, μιας και τελειώσαμε για σήμερα και βαριόμουν. Σκέφτομαι να πάω μέχρι Σύνταγμα κι εκεί βλέπουμε. Αρχίζω μια τρελή κούρσα με τα πόδια σύμμαχό μου και μέσω Καρύτση, βρέθηκα Ερμού, λίγο πριν το Σύνταγμα. Σκέφτομαι το μετρό θα αργήσει ακόμα να ανοίξει οπότε τι κάνω εδώ πέρα ο πούστης? Κι έτσι το νέο δρομολόγιο προκαθορίστηκε, ήταν μέχρι Συγγρού-Φιξ, μέσω Ακρόπολης. Ξέρετε, κατά μήκος της γραμμής μετρό δηλαδή. Και ενώ βρίσκομαι πάνω στη Συγγρού, πριν το σταθμό, σκέφτομαι, δε γαμιέται, ας πάω μέχρι Άγιο Ιωάννη, μέσω Νέου Κόσμου κι έτσι πέρνω τα καλά μου τα ποδαράκια και πάω. Κάθομαι στη πλατεία με την εκκλησία, ανάβω τσιγάρο, βλέπω κόσμο που περιμένει νογχελικά το άνοιγμα του μετρό, πάλι δε γαμιέται λέω, ας πάω μέχρι Δάφνη, που είναι και δίπλα. Και στη Δάφνη πάλι λέω τι κάνω εδώ πέρα αφού σχεδόν έφτασα σπίτι μου και καρφί προς Άγιο Δημήτριο, τον τερματισμό της κούρσας. Εδώ όμως αρχίζει το ενδιαφέρον.
Καθώς περπατούσα την Βουλιαγμένης, σκέφτομαι ότι τέτοια ώρα θα πηγαίνει η άλλη εκεί που πηγαίνει κάθε μέρα τέτοια ώρα. Και τελικά τη βλέπω. Να λοιπόν που η κούρσα σε οδήγησε κατευθειάν πάνω σε κάτι που ήθελες πολύ να δεις. Ναι, ήθελα να τη δω και αν κρίνω απ'το βλέμμα της, ήταν ευχάριστη έκπληξη. Αφού τα είπαμε, ο καθένας τράβηξε το δρόμο του, με ένα χαμόγελο. Έφτασα σπίτι μου φρέσκος, χαμογελαστός και ευδιάθετος. Η κούρσα διήρκεσε μιάμιση-δυο ώρες και ενώ η λογική έλεγε ότι θα χρειαζόμουν βενζίνη στο τέλος και αλλαγή λαδιών μετά από πλύσιμο, ήμουν λες και μπορούσα να επιστρέψω πάλι στη σχολή μου, με το ίδιο ακριβώς δρομολόγιο.

Διαβάσαμε την ιστορία, όλα ωραία μέχρι εδώ, να δούμε μήπως και το ηθικό δίδαγμα? Το ηθικό δίδαγμα είναι ότι η ζωή μας βασίζεται στις επιλογές μας και οι επιλογές μας καμιά φορά είναι αποτέλεσμα της φωνούλας μέσα μας. Η φωνούλα μέσα μας, μας προτρέπει για την τάδε επιλογή ασυναίσθητα και στο τέλος κάτι καλό ή όμορφο σε περιμένει. Αν έκανα την επιλογή σκεπτόμενος το όμορφο πράγμα στο τέλος, δε θα έπεφτα πάνω του. Πάντα το έλεγα ότι τα πιο όμορφα πράγματα γίνονται σε άκυρες ώρες, σε άκυρα μέρη. Και να, δεν έκανα λάθος. Είναι ωραίες οι επιλογές τελικά που γίνονται εν άγνοιά σου!

Κατα τ'άλλα, είχε πλάκα το όλο το ποδαράτο. Βλέπεις κόσμο, ανακαλύπτεις δρόμους και μέρη, περνάς από πλατείες και σημεία ενδιαφέροντος που βλέπεις πρώτη φορά κι ένας άσσος μπαίνει στο μανίκι σου για κάθε φορά που θες να πας κάποιον σε κάποιο μυστικό μέρος!

23 σχόλια:

KANTHAR0S είπε...

Ξέρεις ποιο είναι το θέμα; Αν περιμένουμε τις στάσεις εργασίες και τις απεργίες για να περπατάμε τότε μάλλον στραβά αρμενίζουμε.

Ανώνυμος είπε...

φυσικά και η ζωή βασίζεται καθαρά στις επιλογές μας. αυτό το "τα καλύτερα έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις" από τη μία το πιστεύω από την άλλη όχι. αν δεν είσαι καλά ψυχολογικά και το καλύτερο πράγμα στον κόσμο να σου τύχει θα το αγνοήσεις, είτε ερωτικό είτε φιλικό είτε επαγγελματικό κλπ.

panos srpk είπε...

Kantharos
Καλά ναι αν είναι έτσι τότε καλύτερα να έχουμε συνέχεια απεργίες...!

panos srpk είπε...

Αγανακτισμένη Έφηβη
Τα καλύτερα όντως έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις αλλά υπάρχουν φορές που ενώ είσαι σκατά, κάτι μέσα σου σε παρακινεί να πας εκεί και ορίστε.

La Romantique είπε...

Είναι τέλειο να περπατάς και να σκέφτεσαι(ή και να μην σκέφτεσαι...) και να ανακαλύπτεις νέα μέρη, να βλέπεις κόσμο...
Συμφωνώ τόσο πολύ με το ότι τα καλύτερα πράγματα έρχονται ξαφνικά. Ξέρεις εκεί που έχεις απογοητευτεί τσουπ έρχεται και το καλό. ;)

Μπουκλα είπε...

την αποσταση πανοραμα-κεντρο[θεσσαλονικη]την εχεις υποψην σου??τους σημαντικοτερους στοχους μου τους εβαλα οταν εκανα αυτη την αποσταση με τα ποδια :))) καλη χρονια ειπαμε??Δεν ειπαμε.Καλη χρονια λοιπον με πολλους περιπατους :))

panos srpk είπε...

La romantique
Ναι, είναι τέλειο. Άσε που ξεχνιέσαι για λίγο αλλά αυτό το λίγο είναι αρκετό για να σου τύχει κάτι καλό.

panos srpk είπε...

Σημάδεψε τη μπλούκλα
Πανόραμα-Κέντρο? Λίγο μεγάλη δεν είναι η απόσταση? Έχω καταφέρει μόνο να κάνω το Καλαμαριά-Σταθμός με τα πόδια!
Και ω ναι, έχεις δίκιο, οι μεγαλύτερες εκλάψεις μυαλού έρχονται όταν περπατάς. Καλή χρονιά και σε σένα!

ath.teri είπε...

Για αρχη η φωνουλα αυτη μεσα μας πρεπει οχι απλα να μιλαει αλλα ΦΩΝΑΖΕΙ δυνατα αυτο που θελει...
και 2ον τα καλα της "επαρχειας" ειναι οτι ολες αυτες τι μαγικες βολτες τις κανεις παντου και πάντα...

panos srpk είπε...

Αθηνά
Δυστυχώς αυτή η φωνούλα δε φωνάζει με τίποτα. Μπορείς όμως να συγκετρωθείς στο να την ακούσεις.
Και δεύτερον τι εννοείς με την "επαρχεία"? Δεν σε έπιασα...

ath.teri είπε...

εννοοω οτι τώρα που πέρασα στην επαρχεία εκτιμώ πολυ περισσότερο το γεγονός οτι μπορείς ανα πάσα στιγμή να ανακαλύψεις ενα μικρο μαγικό μέρος. Σε αντίθεση με την Αθήνα που θεεες ωωωρες.όπως επίσης και το να βλέπεις τον κόσμο που θες πιο ευκολα και πιο-αν το 8ες- "τυχαία" ;)

panos srpk είπε...

Αθηνά
Το καλό με την Αθήνα όμως είναι ότι ΠΑΝΤΑ ανακαλύπτεις καινούρια μέρη και καινούριους ανθρώπους! =)

ath.teri είπε...

καλα προφανώςς και ισχύει αυτο! Αλλά επειδή είμαστε παιδιά μεγαλουπόλεων χαίρομαι πολύ που έχω την ευκαιρία να ζήσω 5-6-7 χρόνια κάτι τόσο διαφορετικό!

panos srpk είπε...

Ε, αν χαίρεσαι με αυτό, τότε η χαρά σου χαρά μου!
Αλλά μεταξύ μας τώρα, ακόμα και οι σκληροπηρυνικοί φοιτητές της επαχρίας, τη βαριούνται κάποια στιγμή! Ουπς, συγνώμη!

ath.teri είπε...

κακιουλα!
ειμαι σιγουρη οτι και εγω θα βαρεθω καποτε ισως συντομαι γιατι ανηκω σε αυτην την κατηγορια ανθρωπου. αλλα μεχρι τοτε θα περναω καλαα και δεν θα σκεφτομαι ποτε και ποιον και τι θα βαρεθω! αγαπω τη σχολη μουυ <3 -ειναι ακυρο αλλα μολις τελειωσα μια αφισσααα-

Ανώνυμος είπε...

καλα ειναι να περπατας..αν εχεις βεβαια χρονο...

Fleur είπε...

ααα,ωραιο το ηθικο διδαγμα.:P
Τελικα ολοι εχουμε μια φωνουλα μεσα μας.;P

panos srpk είπε...

To κόκκινο φουστάνι
Ναι είναι καλά και σίγουρα θα βρεις χρόνο ;)

panos srpk είπε...

Fleur
Ναι όλοι μας την έχουμε το θέμα είναι να την ακούς όσο πιο καθαρά γίνεται.

amalthia είπε...

και κάνει και ωραίο κώλο

panos srpk είπε...

Α, εγώ έχω ήδη ωραίο κώλο. Και ξέρω ότι αρέσει στις γυναίκες γιατί τον κοιτάνε.

amalthia είπε...

ε τον διατηρείς με το περπάτημα.
εγώ πάλι έχω ένα σπυρί στο κούτελο και είναι ωραίο.και ξέρω ότι αρέσει σε γυναίκες και άντρες γιατί το κοιτάνε.

χα χα καλό.μου άρεσε το αστείο μου!

Ανώνυμος είπε...

πρόσφατα έκανα και εγω μια τέτοια βόλτα μήπως και καθαρίσει το μαυλό μου απ'ολεσ αυτες τις σκέψεις...και η αλήθεια είναι οτι βοηθάει,βοηθάει πολύ ακομη και αν περπατάς στους οχι και τόσο όμορφους δρόμους αυτης της πόλησ!!και ναι όντως τα πιο ωραία πράγματα έρχονται εκει που δεν τα περιμένεισ..αλλα ρε παιδιά και καποιες άσχημες καταστάσεις στη ζωη μας ετσι δεν έρχονται??ξαφνικά κ χωρισ να το θέλουμε??τοτε γιατι όλοι μασ επιμένουμε τοσο σε αυτη τη φράση?για να ελπίζουμε ισως...