20.9.10

Let it to leave


 Ό,τι αγαπάς, άφησέ το να φύγει. Aν επιστρέψει, τότε θα είναι δικό σου για πάντα, αν δεν επιστρέψει, τότε θα είναι σα να μην το είχες ποτέ.

Όλοι όσοι αγαπήσαμε είτε φιλικά είτε ερωτικά, πρέπει να αφεθούν κάποια στιγμή στην επιλογή του να φύγουν ή να μείνουν. Μόνο που εμείς θα πρέπει να τους δώσουμε την ευκαιρία να επιλέξουν. Γιατί τους αγαπάμε και δε πρέπει να τους "πιέζουμε". Έτσι δεν είναι?
Αν μείνουν τότε η αλήθεια θα θριαμβεύσει. Αν φύγουν τότε κερδίζει το ψέμα. Ένα ψέμα που ανεχτήκαμε [μάλλον?] όλο αυτό το καιρό. Κι αφού έφυγε, φύγαμε κι εμείς. Και γινόμαστε πιο προσεκτικοί πλέον.

Γιατί όμως να τους αφήσουμε να επιλέξουν? Γιατί δεν τους κρατάμε εστώ με το ζόρι? Μα, θα ήταν ψέμα αν το προσπαθούσαμε αυτό. Μπορεί κάτι να το αγαπάμε τόσο πολύ και να μη θέλουμε ή να φοβόμαστε να φύγει αλλα θα ήταν ψέμα. Ίσως δε το αγαπάμε αληθινά αλλά δε θέλουμε να το παραδεχτούμε. Τίποτα δε μένει με το ζόρι. Ή αν μένει, δεν είναι αληθινό.

39 σχόλια:

Clem Lumen είπε...

Πανουλη εχεις αρχισει και σκεφτεσαι πολυ τελευταια, δε σου κανει καλο :P

χιχιχιχ, σε πειραζω, ωραιοι οι προβληματισμοι σου αλλα δε μπορω να βοηθησω και πολυ! :P

Φιλιά!

next_day είπε...

αρχικά, :))
για την συνέχεια... ίσως τελικά, δεν είναι ανάγκη να δίνουμε την ευκαιρία στον άλλον... ίσως να πρέπει πλέον να περιμένουμε, να υπάρχει το θάρρος της αλήθειας....

ΚερενιαΦτερα είπε...

Πρεπει παντα τα πραγματα να ανηκουν αποκλειστικα η στη μια κατηγορια, η στην αλλη? Αυτη η αναρτηση μου ξαναφερε στο μυαλο αυτα που εγραψα εγω χθες για την φιλια. Πιστευεις οτι, οταν κατι φυγει, δεν μπορει να επιστρεψει? Ειναι ολα απολυτα?

Παντος συμφωνω μαζι σου, με το ζορι δεν γινεται τιποτα. Αμα εχει πεταξει το πουλακι, οπως λενε, πιστευω πως ειναι πια αργα για το κυνηγι...Ετσι δεν ειναι?

panos srpk είπε...

Free spirit
Όντως δε μου κάνει καλό, αλλά έτσι είμαστε εμείς, ετσι δεν είναι?
Και δεν έχει σημασία αν μπορείς να βοηθήσεις, σημασία έχει ότι με διάβασες, κάτι είναι κι αυτό!

Ανώνυμος είπε...

ολόσωστα αυτά που λες.

συνήθως το κρατάμε με το ζόρι επειδή είμαστε πολύ εγωιστές για να το αφήσουμε να φύγει... και απλά προτιμούμε να το κρατήσουμε με αθέμητα μέσα στη ζωή μας και να ζούμε μέσα στο κρυστάλλινο ψέμα μας παρά να προσγειωθούμε στη γη και να αντικρύσουμε την αλήθεια...

panos srpk είπε...

Next day
Ευκαιρία δεν είναι να αφήνεις τον άλλον να επιλέξει? Εαν ναι, τότε κι αυτό είναι ευκαιρία.
Όχι ευκαιρία τύπου ή το ένα ή το άλλο.

panos srpk είπε...

Άσπρα πανιά και μαύροι κύκλοι...
Ποτέ δεν είπα για κάτι που είναι απόλυτο. Παλιά το πίστευα, πλέον όμως κατάλαβα ότι το να είμαστε απόλυτοι δε βοηθάει κανέναν. Αυτό που λέω είναι ότι αφήνουμε τους άλλους ελεύθερους να επιλέξουν...

panos srpk είπε...

Αγανακτισμένη έφηβη
Ακριβώς αυτό, είμαστε εγωιστές τελικά... Φοβόμαστε να χάσουμε κάτι.
Και ναι, ο φόβος δε κάνει καλό. Ο φόβος σε κάνει απαισιόδοξο και ποιός το θέλει αυτό?
Και όπως λες, η αλήθεια μπορεί να είναι σκληρή αλλά τουλάχιστον καλύτερα η αλήθεια παρά το γλυκό ψέμα

boo είπε...

Panouli,ontws exeis arxisei k skeftesai polu!
einai ena kommati apo tous the xx legetai ''islands'' kai molis diavasa tin dimosieusi sou to 8umi8ika amesws.

''I don't have to leave anymore
What I have is right here
Spend my nights and days before
Searching the world for what's right here

Underneath and unexplored
Islands and cities I have looked
Here I saw
Something I couldn't over look

I am yours now
So now I don't ever have to leave
I've been found out
So now I'll never explore''

me liga logia pisteuw pws an kati einai e3arxis diko sou me agapi k afosiwsi,dn uparxei logos na fugei pote.

filakia
xx

panos srpk είπε...

Fenia, δεν θα το ξαναπω. Έτσι είμαι εγω!
Κατά τα άλλα, ρίσπεκτ σου δινω =)

amalthia είπε...

στην ζωή άνθρωποι,πράγματα,συναισθήματα,απόψεις πάνε κι έρχονται...πιστεύω πως αν κρατάμε τα καλά τους τότε δεν μπήκαν για το τίποτα στη ζωή μας.
ούτε έφυγαν χωρίς λόγο...

KitsosMitsos είπε...

Είναι απαραίτητο όμως να το αφήσουμε να φύγει; Καλύτερα δεν το εκτιμάμε από κοντά;

panos srpk είπε...

Αμάλθεια
Συμφωνώ με αυτά που λες και ναι, τα καλά αξίζει να τα κρατάμε ή εστώ να τα θυμόμαστε. Αλλά εγώ μιλάω κυρίως για καταστάσεις που θέλεις να μπουν στη ζωή σου.

panos srpk είπε...

Kitsos Mitsos
Όχι δεν είναι απαραίτητο αλλά είναι επιλογή του άλλου και πρέπει να την σεβαστούμε αν πραγματικά νοιαζόμαστε γι αυτόν...

☆LoUniTa☆ είπε...

δεν σε πολυκαταλαβα σημερααα...αλλα ΕΤΣΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ... χαχα
οποτε δεν θα πω κατι κ να πρεπει μετα να μου δωσεις και διευκρυνησεις,θα χασει την ουσια του το ποστ...
θα πω μοοοονο μεγεια στην νεα εμφανιση του μπλογκ κ ωραιο τραγουδι :)
φιλια

panos srpk είπε...

Χαχα σ ευχαριστώ Lounita αλλα το τραγούδι που το είδες?

☆LoUniTa☆ είπε...

εγινε ενα λαααααθος χαχα
ειχα ανοιξει κ αλλο ενα μπλογκ κ μετα που εκλεισα το δικο σου καταλαβα οτι τελικα το τραγουδι ερχοταν απο αλλου ;P (ε φανταστηκα οτι με την ανανεωση εβαλες κ τραγουδι υποδοχης)

Πριγκιπέσσα είπε...

χμμμ το κλασσικό απόφθεγμα ε? και ερωτώ: τελικα, αν γυρισει ειναι δικο σ αν οχι, όντως,δεν ήταν ποτε?!?? εγώ σ αυτό μένω...γτ στα άλλα τα λες περίφημα και μονος :)

panos srpk είπε...

Ναι Πριγκιπέσσα, το κλασσικό απόφθεγμα και όταν έγραφα την ανάρτηση, μου ήρθαν στο μυαλό οι νόμοι του Μέρφυ, αλλά ποιος τον χέζει τον Μέρφυ?
Όσο γι αυτό που ρωτάς... Δεν έχεις άδικο. Εντάξει, ήταν δικό σου για ένα διάστημα αλλά για μένα αυτό που μετράει είναι αν ήταν δικό μας και στην καρδιά μας. Είτε μείνει είτε φύγει.
=)

gnostosagnostos είπε...

δωσε οτι ειναι να δωσεις και ας κανει ο αλλος οτι θελει
και να φυγει παλι κατι σου εχει δωσει
και να μεινει τοτε θα εχει να σου δωσει λιγα ακομα

ιμερος είπε...

prin ligo kairo tha simfwnoysa mazi soy , twra to prospathw , moy einai dyskolo .

panos srpk είπε...

Ίμερε
Γιατί? Γιατί σου είναι δύσκολο?

Madrugada είπε...

Καλησπέρα και καλώς σε βρήκα!
Το μάτι μου έπεσε σε ένα σχόλιο της Amalthia λίγο πιο πάνω και νομίζω πως θα συμφωνήσω κι εγώ! Όντως από την ζωή μας πέρασαν και θα περάσουν πολλά πρόσωπα και καταστάσεις. Όμως εφόσον έχεις κερδίσει κάτι απο αυτά είτε καλό είτε κακό (γιατί ολα εμπειρίες είναι στην τελική) τότε τίποτα δεν έγινε χωρίς νόημα! Απλά όλα καποια στιγμή τελειώνουν και όλοι κάποια στιγμή φεύγουν. Και εσύ απλά πρέπει να συνεχίσεις χωρίς αυτά. Το αν ήταν πραγματικά δικά σου έστω και για λίγο ίσως να μην το μάθεις και ποτέ! Και φυσικά μην ξεχνάμε πως όταν μια πόρτα κλείνει, πάντα ανοίγει μια άλλη! Όλο και κάτι θα εμφανιστεί στο δρόμο σου, που θα σε κάνει να το αγαπήσεις το ίδιο ή και περισσότερο. Απλά πρέπει να αφήσουμε το φόβο έξω απο τη ζωή μας όπως είπες και λίγο πιο πάνω.

panos srpk είπε...

Mary, το σχόλιο σου ήταν αρκετά πειστικό και δεν έχεις καθόλου άδικο. Όπως απάντησα και στην Αμάλθεια, αξίζει να κρατάμε μόνο τα καλά πράγματα, να τα θυμόμαστε και να προχωράμε με αυτά. Αλλά έθεσες και τον προβληματισμό μου, ακριβώς αυτό, αν ήταν πραγματικά δικά σου ή απλά έμειναν για λίγο για να χαρείς και λιγάκι?
Όμως σίγουρα κέρδισες κάτι απ'όλα αυτά και σίγουρα προχωράς πιο σοφός.

Jo είπε...

To pes kai to kanes (gigantoafisa to iliovasilema...) Loipon ean isoun tote pou afinan ta pragmata auta ston ourano tote sigoura isouna ekei dipla!!!! ton papalouka ton eides sto diplano trapezi? xexe

panos srpk είπε...

Δεν υπάρχει βρε Τζο! Τον Παπαλουκα τον γνωρίσαμε εγώ και ο κολλητός μου γιατί ήταν φίλος της οικογένειας που ξέρουν και την οικογένεια του κολλητού μου! Ο,τι να ναι πράγματα... Κι εσύ που καθόσουν?

Statler ή Waldorf είπε...

Τι παει να πει δικο σου? Παντα απορρουσα γιατι θελουμε να θεωρουμε εναν ανθρωπο δικο μας...?

Εγω ξερω οτι αγαπη ειναι να να μπορεις να σκεφτεις τι εχει αναγκη , τι χρειαζεται ο αλλος και να χαιρεσαι πραγματικα οταν ειναι καλα,και ολα αυτα σαφως και ανεξαρτητα απο το αν τον εχεις διπλα σου...

την καληνυχτα μου
στατλερ

panos srpk είπε...

Statler
Κάπως έτσι όμως, σκεπτόμενοι τις ανάγκες μας και του άλλου, δε θεωρούμε τον άλλον δικο μας άνθρωπο? Οχι σαν κτίσμα μας αλλά σαν αδερφή ψυχή.
Σίγουρα να χαιρόμαστε αν είναι καλά ο άλλος αλλά ο άλλος χαίρεται αν είμαστε εμείς καλά? Αν η απάντηση είναι όχι, τότε μάλλον δεν ήταν ποτέ δικός μας...
Την καληνύχτα μου επίσης

Constantine είπε...

indeed...τα ίδια ζω αυτό το διάστημα και σε αυτή τη λογική κατέληξα και εγώ

mahler76 είπε...

καλά σε θεωρητικό επίπεδο καλά τα λές, έλα όμως που στην πράξη δεν γίνεται τόσο εύκολα να αφήσεις ότι αγαπάς να φύγει.

Ανώνυμος είπε...

e3ereto blog.Mou aresei pl.A3izei na gineis fun se auto to blog...kai nai auto tha kano.
Please ri3e mia matia kai sto diko mou...

->Ena tha po(sxetika me to post)oti a3izei ponaei...kai einai diskolo.

Deerman.

panos srpk είπε...

Mahler76
Δεν είναι τόσο εύκολο συμφωνώ αλλά δε μπορείς να το κρατήσεις με το ζόρι με το έτσι θέλω... Πρέπει να σεβαστούμε και την επιλογή του άλλου.
Καλησπέρα

panos srpk είπε...

Deerhead
Χαίρομαι που σ'αρέσει το μπλογκ μου. Θα περάσω κι απ'το δικό σου.
Όσο για το σχόλιο σου στο ποστ... Ναι πονάει αλλά δε γίνεται σε τούτη τη ζωή όλα να είναι εύκολα
=)

Ανώνυμος είπε...

Με το ζόρι δουλειά δε γίνεται! Όπως και όταν σε διώχνουν πρέπει να φεύγεις, δεν εχει νοημα να επιμένεις!

Πολυ ωραιο ποστ σαρπερακι!

Αργησα λιγο αλλα ηρθα!

φιλια πολλά

the writer είπε...

Ολόσωστην είσαι μαντάμ!

panos srpk είπε...

@ Coula
Κάλιο αργά παρά ποτέ.

@ The writer
Κυρίος παρακαλώ. Χαχα

kat. είπε...

δεν ξέρω τι απ' όλα να πιστέψω!
δεν ξέρω τι απ' όλα ισχυεί..

στην μέχρι τώρα "καριέρα" μου όλοι οι αγαπημένοι που είχα, με εξαίρεση δυο, γύρισαν πίσω σε μένα μετά από κάποιο διάστημα! όντως! αφού το σλόγκαν της αδελφής μου όταν με βλέπει να στεναχωριέμαι για κάποιον, είναι "τι κλαις; αφού και αυτός θα γυρίσει.."

δεν ξέρω όμως αν στην πραγματικότητα πιστεύω πως γύρισαν γιατί πραγματικά με αγάπησαν. κάποιοι από αυτούς σίγουρα. κάποιοι άλλοι ίσως από ανάγκη ή επειδή δεν είχαν τίποτα καλύτερο να κάνουν!! άρα.. τίποτα δεν είναι απόλυτο!!!!!

ε???
μάλλον μπερδεύτηκα και εγώ τώρα!

panos srpk είπε...

Τουλάχιστον επέστρεψαν, κάτι είναι κι αυτό. Πράγμα που αποδυκνύει τη θεωρία. Οκ, μπορεί να επέστρεψαν απο ανάγκη αλλά κι εμείς δε θα το κάναμε?

the writer είπε...

A, excusez moi!