28.1.11

Strange thoughts


Σήμερα Παρασκευή, στις τελευταίες ώρες ύπνου πριν ξυπνήσω το πρωί, ονειρευόμουν παράξενα πράγματα. Δε θα τα έλεγα ακριβώς όνειρα, μιας και όσα "έβλεπα" στον ύπνο μου, είχαν συμβεί στην πραγματικότητα, πριν λίγες ημέρες, λίγους μήνες ή και λίγα χρόνια. Μέχρι τώρα "έβλεπα" πράγματα που δεν έχουν συμβεί καν και ίσως ήταν μια φωνούλα που σε προτρέπει ή όχι να το κάνεις. Πρώτη φορά όμως "είδα" πράγματα που έχουν συμβεί ήδη. Σαν επανάληψη φάσεων της ζωής μου.
Για παράδειγμα, έβλεπα, με τα μάτια τρίτου πρόσωπου, μια φάση της ζωής μου στην οποία είχα τσαντιστεί άπειρα με έναν φίλο μου. Σε εκείνη τη φάση ο φίλος μου είχε κάνει μεγάλη πουστιά και του είχα θυμώσει για αρκετό καιρό, μέχρι που μου ζήτησε συγγνώμη και αναθεωρίσαμε τη φιλία μας.
Μια άλλη σκηνή που "είδα" είναι ότι δεν με αφήνουν να ασχοληθώ με κάποια που ξέρουν κάποια πολύ κοντινά μου πρόσωπα, σε φάση "όχι, μην της την πέσεις γιατί είναι καλή μου φίλη και δε θέλω" ή "επειδή ξέρει ότι είσαι καλός μου φίλος, δε γουστάρει ιστορίες". Κι ενώ όντως έπαιζαν τέτοια σκηνικά, τα ξαναείδα ακριβώς όπως έγιναν. Όχι όλα αλλά τα περισσότερα απ'αυτά.
Όλη μέρα σήμερα προσπαθώ να καταλάβω. Γιατί τα ξαναείδα? Την πρώτη σκηνή με τον φίλο μου, την ξαναείδα ακριβώς όπως έγινε και αναρωτιέμαι. Γιατί την ξαναείδα? Αφού ήταν μαλακία φάση και ορκίστικα στον εαυτό μου να μην ξανασυμβεί. Φταίει το γεγονός ότι παραλίγο να συμβεί πριν λίγες μέρες με τον ίδιο φίλο? Φταίει το γεγονός ότι έχω αμφιβολίες για αυτόν? Φταίει το γεγονός ότι δεν τον εμπιστεύομαι πλέον? Φταίει το γεγονός ότι εμφανίζεται μόνο όταν με χρειάζεται? Φταίει το γεγονός ότι εγώ είμαι το θύμα στο τέλος?
Για τα υπόλοιπα, αναρωτιέμαι. Μήπως εγώ είμαι ο μαλάκας που κρατάω αποστάσεις για να μην γίνουν μαλακίες με τους άλλους? Εδώ ο κόσμος γαμιέται στις μαλακίες και όντως δε μου αρέσουν οι ιστορίες με τρίτους που ενδέχεται να φέρει μπάχαλο στην κατάσταση αλλά σαν πολύ δεν κράτησε? Αφού έτσι κι αλλιώς αυτά τα πρόσωπα που ανάφερα πιο πάνω δεν είναι τελικά άξιοι εμπιστοσύνης? Αυτά τα πρόσωπα ουδεμιά σχέση έχουν με κάποια άλλα πρόσωπα που σέβομαι κι εκτιμώ. Συμπερασματικα?
Πολύ σοβαρά τους πέρνω τους άλλους. Πολύ σοβαρά πέρνω τις ανθρώπινες σχέσεις. Αφού η σαπίλα των ανθρώπινων σχέσεων δε σταματά ποτέ τότε τι στο διάολο κάνω? Βαρέθηκα.
Πολύ θα ήθελα να εξαφανιστώ για μερικούς μήνες και όταν επιστρέψω να είναι όλα διαφορετικά. Αλλά δυστυχώς δε γίνεται. Τις αλλαγές τις προκαλούμε εμείς και όχι οι άλλοι.

23 σχόλια:

Ελευθερία είπε...

Πόσο σοφά τελειωσες αυτην την ανάρτηση ...

αχ!!

χαρηκα που σε βρήκα !!!

panos srpk είπε...

Eλευθερία
Ευχαριστώ! Χάρηκα που με βρήκες!

Λία είπε...

Πολύ θα ήθελα να εξαφανιστώ για μερικούς μήνες και όταν επιστρέψω να είναι όλα διαφορετικά. Αλλά δυστυχώς δε γίνεται. Τις αλλαγές τις προκαλούμε εμείς και όχι οι άλλοι.
Και 'γω θα το 'θελα πολύ αυτό...
Έφυγα, πήγα Τσεχία για τρεις μήνες, αλλά όταν γύρισα τα πράγματα ήταν ίδια. Πήγα εκεί μόνο για να βρω λίγη ηρεμία και είδα τα πράγματα πιο καθαρά. Μέσα μου άλλαξα, οι άλλοι όμως έμειναν ίδιοι...
Το μόνο που μένει να κάνεις είναι να τα αντιμετωπίσεις κατάματα και στο τέλος να αποφασίσεις ποιους θα εμπιστευτείς και ποιους όχι ;)

panos srpk είπε...

Λια
Να μη μιλήσουμε καλύτερα για το ότι όταν επιστρέφουμε από κάπου, ξενερώνουμε. Ακριβώς γιατί είναι ίδια! Αλλά δεν πειράζει, κάτι θα βρούμε να αλλάξουμε, εστώ και με ένα τίμημα...

spookaki είπε...

Έχεις δίκιο.
Εγώ εξαφανίζομαι, αλλά όταν επιστρέφω πάλι ίδια είναι όλα.
Και στο τέλος ναι, εμείς προκαλούμε τις αλλαγές.

Tsakaleiros C. είπε...

1)Τα περισσότερα προβλήματα σε όλων των ειδών τις σχέσεις είναι απόρροια επικοινωνιακών παρεξηγήσεων.
2)Είχα παέι μια εβδομάδα στη Γερμανία και μου φάνταζαν όλα τόσο ιδανικά.Ε,με το που γύρισα έφαγα την ξενέρα της ζωής μου.Αφού να φανταστείς για μερικές μέρες δε βγήκα απ'το σπίτι και δεν είχα όρεξη να μιλήσω,ακόμα και στους δικούς μου... Ίδια κι απαράλλαχτα!

Ανώνυμος είπε...

ΑΧ να ξες ποσο νοιωθω τον εαυτο μου μεσα στο κειμενο σου!!!

panos srpk είπε...

Spooky loner
Οπότε τι κάνουμε? Επιστρέφουμε με ένα σχέδιο για αλλαγές!

panos srpk είπε...

Tsoupra
Όντως αυτές οι παρεξηγήσεις θα μας φάνε. Αλλά δυστυχώς η συκοφαντία είναι μέρος αυτού του κόσμου...

panos srpk είπε...

Το κόκκινο φουστάνι
Όχι δεν ξέρω, για πες!

spookaki είπε...

Δεν πιάνει το ρημαδο-σχέδιο.
Εμπλέκονται πάντα κάτι αθέμιτοι παράγοντες!

panos srpk είπε...

Όντως! Αλλά εγώ θέλω να πιστεύω ότι αν πιστέψουμε στην αλλαγή τότε θα γίνει!

kat. είπε...

έχεις δίκιο. κιλά σαπίλας υπάρχουν στις ανθρώπινες σχέσεις αλλά αλοίμονο αν πάψουμε να πιστεύουμε σε αυτές! τότε τι θα μας μείνει;
και εγώ έχω απογοητευτεί.. με έχουν στεναχωρήσει, με έχουν κάνει να κλάψω (είναι λίγο σχετικό το τελευταίο μου ποστ) αλλά το άφησα να με επηρεάσει τόσο όσο εγώ ήθελα. όλα γίνονται αρκεί να το θέλουμε. και όλα αλλάζουν αρκεί να προσπαθήσουμε. το θέμα είναι αν προσπαθούμε πολύ και ειλικρινά..

panos srpk είπε...

Kat
Το θέμα με μένα είναι ότι βαρέθηκα να προσπαθώ, λες και πρέπει να παλέψω για να νικήσω τον αντίπαλό μου. Αλλά στο κάτω κάτω πώς θα ζήσεις αυτά που θέλεις αν δεν παλέψεις για αυτά? Πφφφφ
Τεσπά! Καλή μας προσπάθεια λοιπόν.

boo είπε...

Sto pa kai sto ksanalew,polu to skeftesai Pano. Oi an8rwpoi,nai,8a se pligwsoun kai 8a metaniwseis 1000 fores pou empisteytikes kai pou edwses eukairies. Alla min afiseis pote ton eauto sou na pistepsei oti mporei na apomakrun8ei apo ola auta kai na parameinei o idios. Giati mporei ola na einai diaforetika otan guriseis alla prwta prwta 8a xeis allaksei esu o idios.Opote meine k prospa8ise.
Den exei kamia simasia na trekseis makria ap'ola osa se pligwnoun.Ton eauto sou 8a ton ektimiseis mono otan 8a sai ekei,kai 8a mporeis akoma na xamogelas kai na ektimas o,ti exeis dipla sou.

O pappous mou elege: magkas einai autos pou enw anteksei tosa, den trexei na kruftei alla zitaei na tou dwsoun ki alla.

Empeiries einai ola.Kai kapote 8a eisai eugnwmwn gia ka8e mia apo autes;)

panos srpk είπε...

Fenia
Το ξέρω, μάλλον καλύτερα θα έλεγα ότι το γνωρίζω αλλά το υποσυνείδητο δεν το γνωρίζει...
Btw ο παππούς σου πρέπει να είναι μεγάλο αλάνι. Θα γίνω κι εγώ αλάνι μεγάλο, χαχα
Κοίτα μπορεί να είμαι κάπως πεσμένος αυτές τις μέρες αλλά κάτι μου λέει ότι όντως θα γελάω με αυτά. Γιατί εμπειρίες είναι, όπως σωστά λες!

Ανώνυμος είπε...

έχεις δίκιο..τις αλλαγές τις κάνουμε εμείς και όχι οι αλλοί..γι' αυτό πρέπει να βρούμε και το κουράγιο για να τις κάνουμε..κάποιες ίσως πονέσουν..αλλά μόνο στην αρχή..μετά έρχεται η χαρά γιατί έκανες τη ζωή σου όπως την θέλεις..
πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε τους άλλους και να σκεφτούμε λίγο και εμείς την πάρτη μας..όσο εγωιστικό και να ακούγεται αυτό..πόσα όμως να υπομένεις για χάρη των άλλων..υπάρχουν και κάποια όρια..εμ??

panos srpk είπε...

Ναι όντως μπορεί να ακούγεται εγωιστικό αλλά ας κοιτάξουμε και την πάρτη μας γιατί αλλιώς δε βλέπω πρόοδο... Πάντα μέσα σε όρια όμως.
Καλημέρα.

Parakmiako Ergaleio είπε...

Kai vevaia prepei na koitame kai thn parth mas! Se olous tous tomeis tis zwhs mas.

Sthn swsth kai dynath filia kamia ap'tis 2 pleures den kseperna ta oria kai yparxei isoropia. Den yparxei monopleurh ekmetalleush kserwgw. An einai dynaton!

!sweety! είπε...

Αχ αυτό το υποσυνείδητο τι κάνει...Το έχω βιώσει κι εγώ αυτό που λες!!!Και δεν ήταν καθόλου τυχαίο...

Όσο για τον "φίλο" που ανέφερες,από τη στιγμή που σου έχει κάνει μια φορά την πουστιά,κανείς και τίποτα δεν τον εμποδίζει να κάνει το ίδιο και δεύτερη και τρίτη φορά!!!!

Σεβασμό και αγάπη δείχνουμε μόνο σε αυτούς που έχουν κερδίσει με τις πράξεις και τη στάση τους την εμπιστοσύνη μας!!!Οι άλλοι...άντε γεια!!!

Κοίτα να χτίσεις τη ζωή σου όπως εσύ θέλεις,να κάνεις τις αλλαγές που θες εσύ στηριζόμενος στα δικά σου "θέλω" και όχι σε αυτά των άλλων...

Οι ανθρώπινες σχέσεις μπορεί να είναι εύθραυστες όμως αν στηρίζονται σε γερά θεμέλια,κανείς δεν μπορεί να τις γκρεμίσει!

panos srpk είπε...

Sweety
Ξέρεις κάτι όμως? Υπάρχουν φορές που δεν μπορούμε να κρατάμε κακιά σε κάποιον γιατί ξέρουμε ότι αυτός είναι αλλιώς κατά βάθος. Άλλαξε και κάνει πουστιές αλλά κάποια στιγμή θα καταλάβει το λάθος του. Αυτό πιστεύω ότι όλοι αργά ή γρήγορα καταλαβαίνουμε ποιοί είμαστε πραγματικά και πράττουμε αναλόγως του εγώ μας.
Και άντε τώρα να χτίσεις γερά θεμέλια! Τέτοια θεμέλια τα χτίζω ακόμα, μιας και κάτι θεμέλια [όπως με τον φίλο μου] φαίνεται να μην αντέχουν!

!sweety! είπε...

Καταλαβαίνω τι λες και την σέβομαι την άποψή σου.

Έχω όμως ζήσει κι εγώ κάτι παρόμοιο(πουστιά και μάλιστα τεράστιααααα από "φίλη" που υποτείθεται πως ήταν και από τις πιο καλές)και ενώ ήθελα να την συγχωρήσω κάτι μέσα μου δεν με άφηνε.

Μέχρι στιγμής έχει αποδειχθεί πως καλά έκανα...Μπορεί να κατάλαβε το λάθος της εκείνη ακριβώς τη στιγμή που την έπιασα και την έφτυσα μέσα στη μάπα αλλά αυτό δεν αλλάζει κάτι!Έχω πάψει να της έχω εμπιστοσύνη!!

Και εκεί ακριβώς είναι που βασίζονται τα γερά θεμέλια:στην εμπιστοσύνη!

Εσύ όμως είσαι αυτός που θα κρίνει τι θα κάνει στην συγκεκριμένη περίπτωση εν τέλει!

KitsosMitsos είπε...

Καλές οι ανασκοπήσεις καταστάσεων, βοηθάνε να πάμε μπροστά όπως λες και να κάνουμε τις αλλαγές.