Η σύγχρονη γυναίκα

Στα τέλη της δεκαετίας του '90 έρχεται ένα φεμινιστικό κίνημα με το μήνυμα "είμαστε γυναίκες, εμείς επιλέγουμε, είμαστε το ανώτερο φύλο, χωρίς εμάς είστε ένα τίποτα, για μας ζείτε, είμαστε ανεβασμένες και όποιος μπορεί ας έρθει να μας την πέσει". Και σα να μη φτάνει αυτό το κίνημα, έρχονται και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και δη τα γυναικεία περιοδικά τύπου "έτσι πρέπει να ζείτε, έτσι πρέπει να είναι ο γκόμενός σας, έτσι θα τον κάνετε να σας την πέσει, έτσι θα τον χωρίσετε" τα οποία παραφούσκωσαν τα γυναικεία μυαλά που πλέον φτάνουν σε οργασμό όταν χυλοπιτώνουν υποψήφιο καμάκι που "δεν τηρούσε τις προδιαγραφές", τύπου αμάξι, γυμναστήριο, λεφτά, εμφάνιση, δημόσιες σχέσεις και η λίστα μεγαλώνει...
Όλα αυτά έκαναν τον νεοέλληνα να αρχίσει να προσέχει την εμφάνισή του. Γυμναστήριο, ρούχα μεσα στη μόδα, γυαλί, μαλλί, μούρη, κλαμπ, μπουζούκια και άλλα πολλά, ανάλογα με το γούστο της γκόμενας που θέλει να γκαστρώσει. Και μετά έρχονται φυλλάδες να τον ενημερώσουν για το σεξ, τα μυστικά της επιτυχίας, να ρίξει γκόμενες και άλλα πολλά που στην τελική μόνο ψυχολογικά προβλήματα προκαλούν. Και προκαλούν γιατί ο άντρας ο σωστός δε χρειάζεται τις φυλλάδες αυτές για να μάθει αυτά που μπορεί να μάθει μόνος του. Και οι γκόμενες θέλουν έναν άντρα που βρίσκει μόνος του τις αδυναμίες τους.
Ολοένα και περισσότεροι νέοι παρασύρονται απ'αυτή τη μανία των θηλυκών, τη συμπεριφορά τους που προκαλεί σοκ και δέος, φτιάχνονται απ'τις χυλόπιτες που τρώνε, αρχίζουν τα "δε γαμιούνται οι καριόλες", αρχίζουν να την πέφτουν σε λιγότερο ευπαρουσίαστες γυναίκες για να μειωθούν οι πιθανότητες χυλόπιτας. Αποτέλεσμα οι γυναίκες να κουνιούνται ολοένα και περισσότερο στις μπάρες, πετάνε βυζιά και κώλους έξω, αλλά τα αρσενικά εξακολουθούν να το παίζουν αδιάφοροι, γιατί ξέρουν ότι αν πάνε να την πέσουν σε μια γκόμενα με βυζί και κώλο έξω, θα εισπράξουν ένα "για πουτάνα με πέρασες ρε λιγούρη?". Κι αφού το είπαν αυτό, συνεχίζουν να χτυπιούνται στις μπάρες σαν ξέκωλα, κοιτώντας γύρω τους, να διαπιστώσουν αν τις προσέχει αρκετός κόσμος κι ερεθίζονται...
Οι γκόμενες μας όμως έχουν αρχίσει να φρικάρουν με την όλη φάση διότι "ναι μεν μας βλέπουν αλλά δε μας την πέφτουν" κι έτσι το χειροκίνητο πάει να γίνει θεσμός. Και δώσε να παίζουν με τα μάτια, να τραβάνε το μίνι μέχρι να γίνει σουτιέν, χώστου και κανά στρινγκάκι, να τατουάζ και αποτέλεσμα γιόκ. Ε ναι τι περίμεναν δηλαδή, να τους την πέσουν απ'την στιγμή που λένε "δεν είμαι πουτανάκι, κάτω τα χέρια σου ρε"? Σαν πουτάνες ντύνονται, σαν πουτάνες θα τους φέρονται.
Αφού έγινε το ξεσάλωμα στις μπάρες για να επιβεβαιωθούν, αρχίσανε να πετάνε και γυμνές-ημίγυμνες φωτογραφίες στο νετ, μήπως και τσιμπίσει κάποιος λιγούρης και τους φύγει η ανησυχία του στυλ "μήπως δεν είμαι όμορφη?". Και τσιμπάνε αρκετοί αλλά οι γκόμενες δεν είναι ικανοποιημένες. Μονίμως αναρωτιούνται "μα που πήγαν οι άντρες? χαλάσανε όλοι τους, όλοι φλωρέψανε, δεν έχουν αρχίδια, όλοι τους μόνο το σεξ θέλουν". Ε μα και οι κυρίες σεξ δε θέλουν με όλα αυτά που κάνουν? Έγιναν ξέκωλα για να τις βλέπουν οι καθαρόαιμοι, ανεβάζουν και στο νετ φωτογραφίες...
Και φτάσαμε στις αρχές του 21ου αιώνα για να αποκτήσουμε το στυλ του κουλ, ή αλλιώς το πουστρέ. Αγοράκια και κοριτσάκια ντύνονται ανάλογα με την τάση της κάθε εποχής, υιοθετούν τρόπο ζωής πάλι αναλόγως της τάσης. Τα αγοράκια αποφάσισαν να φουσκώσουν, να ξυρίσουν στήθος, να φορέσουν κολλητά παντελόνια και μπλουζάκια, τα κοριτσάκια αποφάσισαν να γίνουν ντίβες στο πιο σοφιστικέ όμως, παριστάνοντας τις νεο-λολίτες, ντύνονται σαν τις γιαγιάδες τους γιατί είναι στην μόδα κι εξακολουθούν να προκαλούν, όχι μόνο γιατί ξέρουν ότι τα αγοράκια φτιάχνονται με το να τρώνε χυλόπιτες αλλά κι επειδή τα ίδια τα αγοράκια έμαθαν ότι η νέα μόδα είναι το κοριτσάκι της διπλανής πόρτας που μοιάζει με τη γιαγιά τους που το παίζουν αθώες αλλά γίνονται ύαινες στο κρεβάτι.
Τελικά το κακό είναι ότι ο μαλάκας ο άντρας προσαρμόζεται σε ό,τι μαλακία του πασάρουν, αρκεί να είναι στη μόδα.
Και σα να μη φτάνει κι αυτό, ήρθε και η νέα γενιά από κοριτσάκια που κάθε φορά που τις πλησιάζει αγοράκι, αρχίζουν να λένε "δεν ξέρω τι έχεις καταλάβει για μένα αλλά δεν είμαι σε φάση για δεσμό, δεν ενδιαφέρομαι, είσαι πολύ γλυκός αλλά θέλω να μείνω μόνη μου" και άλλα τέτοια. Γιατί άραγε τα λένε όλα αυτά απ'τη στιγμή που προκαλούν τα αγοράκια με τα μάτια, το χαμόγελο, τις κινήσεις, άντε και το βυζάκι και το κωλαράκι έξω, βάλε και τα μαγιό που φτάνουν να γίνουν στρινγκ. Ναι, τα λένε γιατί φτιάχνονται με το να προκαλούν και να ρίξουν χυλόπιτα μετά. Και όπως είπαμε και πριν, φτιάχνονται και τα αγοράκια με αυτό. Χυλόπιτα δε θα ρίξουν μόνο σ'αυτόν που θα αναγνωρίσουν ως ανώτερό τους, κοινώς στον γυμνασμένο, το φραγκάτο, το μοντέλο, το λίγο αλήτη λίγο κωλόπαιδο, κλπ κλπ, πράγμα λίγο δύσκολο όμως. Με λίγα λόγια φτάνουμε πάλι στην κεντρική ιδέα του φεμινιστικού κινήματος που κάνει τη γυναίκα "ανώτερη απ'τους άντρες".
Συμπέρασμα? Για να συγκινηθεί σήμερα η γυναίκα, θέλει όλα όσα είπαμε και πριν. Θέλει φράγκα, μούρη, φουσκωμένα μπράτσα, ψιλοπουστρέ συμπεριφορά κι ας λένε τις μαλακίες τους τύπου "τον άντρα τον θέλω με πνεϋματικά χαρίσματα, με χιούμορ, με τρυφερότητα, θέλω στοργή, προστασία και αυτοθυσίες"... Και προς τι όλα αυτά αφού στην τελική σεξ θέλει, όπως και ο άντρας. Γιατί τόση φασαρία τότε?
Κι έπειτα κοιτάζω προς τα πάνω και λέω για κοίτα σε τι μπλέχτικε η κατάσταση με τις γκόμενες σήμερα που μας έγιναν πολύ επιλεκτικές και όποιος δεν κάνει εστώ κι ένα απ'αυτά που θέλουν, θα τον διαολοστείλουν. Καλύτερα θα ήταν να ζούσαμε στην εποχή του Νεάτερνταλ όπου άμα γούσταρες γκόμενα, έπαιρνες ένα ρόπαλο κι άμα η γκόμενα ξυπνούσε απ'την ροπαλιά, θα ξυπνούσε γκαστρωμένη στο νέο της σπιτικό. Αυτό δε θέλουν στην τελική οι γκόμενες? Να είναι γκαστρωμένες σε νέο σπιτικό?
Με λίγα λόγια έχουμε μπλέξει εντελώς τα μπούτια μας. Αμήν.