let's go to dance

Χορος. Ειτε επαγγελματικα, ειτε ερασιτεχνικα, ειναι κατι που μας κανει να ξεδωσουμε, να ξεχασουμε την καθημερινοτητα και να βιωσουμε μια εμπειρια, να δοκιμασουμε τις ικανοτητες μας...
Δεν κρυβω οτι μ' αρεσει ο χορος, σε ερασιτεχνικο επιπεδο. Παντα με ενθουσιαζουν ταινιες με θεμα τον χορο, κυριως οταν ο χορος γινεται στους δρομους [street dance, hip hop, crank, etc] ή οταν βλεπω ανθρωπους να επιδιδονται στον χορο, με ψυχη, σα να ζουν μεσα απ' αυτον.
Ειναι ενα μεσο εκφρασης της προσωπικοτητας μας, οι κινησεις των χεριων, ποδιων, σωματος μας εκφραζουν κατι ξεχωριστο.
Οι μεγαλυτεροι χορευτες εχουν ενα δικο τους στυλ, που τους εκφραζει και τους κανει μοναδικους. Π.χ. ο Michael Jackson ή ο Elvis Presley, ειχαν το δικο τους στυλ, ειχαν την μοναδικοτητα να χορευουν οσο κανενας αλλος. Ακομα κι αυτοι που επιδιδονται σε πιο συνθετους χορους οπως το breakdance, εχουν τις δικες τους κινησεις. Εξαλου τι σοι μοναδικοι θα ηταν αν αντεγραφαν αλλους?
Οταν βρισκομαι σε καποιο club, ξενερωνω με 2 πραγματα. Οταν οι περισσοτεροι, αν οχι ολοι, καθονται ή στεκονται με το ποτο στο χερι και μιλανε με τους αλλους. Και οταν προσπαθουν να χορεψουν λες και πρεπει να συμμετεχουν "αναγκαστικα" στο κλιμα της διασκεδασης. Εγω θελω να υπαρχει ψυχη, να περναει μεσα σου ο ρυθμος για να χορεψεις. Οχι απλα να ακους τη μουσικη.
Πολλες φορες εχω πιασει τον εαυτο μου να "χορευει" μονος του, σε καποιο ησυχο δωματιο. Πολυ απλα γιατι ενιωσα τον ρυθμο μεσα μου, ειτε απο εξωτερικους παραγοντες [π.χ. μια μοτοσυκλετα που μαρσαρει ή ο σκυλος στην αυλη που προσπαθει να δαγκωσει την ουρα του] ειτε απο φανταστικους παραγοντες [πχ σκεφτομαι μια σκηνη απο την τελευταια ταινια, το "fame"]

Χαλαρωστε λοιπον, νιωστε τον ρυθμο μεσα σας, βγαλτε ψυχη και χορεψτε ;)
Let's go to dance. Dance gives colour in your life. Dance is life






Και το αγαπημενο μου: η σκηνη τελους απ' την ταινια "Step Up 2"