Νουμερα και μεσαζοντες

Γνωστοι αγνωστοι και Αγνωστοι γνωστοι: Απειροι
Γνωστοι που τους βλεπεις στο δρομο και τους χαιρετας: Παρα πολλοι
Γνωστοι απο κοινες παρεες: Πολλοι
Φιλοι απο κοινες παρεες: Αρκετοι
Φιλοι απο στανταρ παρεες: Κατι λιγοτερο απο αρκετοι
Φιλοι: Λιγοτερο απο "κατι λιγοτερο απο αρκετοι"
Καλοι φιλοι ή κολλητοι ή πρωην κολλητοι: Μετρημενοι στα δαχτυλα και των δυο χεριων [ή των δυο ποδιων αν θελετε]
Γκομενα ή γκομενος ή εστω αισθημα: Μια ή ενας ή δυο αντε τρεις
Πραγματικοι καλοι φιλοι ή καρδιακος φιλος: Ζητημα να ειναι περισσοτεροι απο ενας

Θα μπορουσα να αραδιασω 1000+1 ατομα που τους ξερω ή τους ηξερα και πλεον δεν τους ξερω αλλα ειναι χασιμο χρονου. Οπως χασιμο χρονου ειναι να διαλεγεις λαθος ανθρωπους για να μπουν στη ζωη σου. Αλλα η πουτανα ζωη μας τα φερνει ετσι ωστε να μην ξερουμε τι μας επιφυλασσει το αυριο με δαυτους.

Κι επειδη βαρεθηκα...
Περαστε καλα με ολους, καντε αγαπη με ολους, καντε σεξ με ολους γιατι χανομαστε. Μονο ετσι θα καταληξετε στον νουμερο ενα ανθρωπο της ζωης σας. Οκ, αστειευομαι λιγακι αλλα το νοημα το πιασατε.
Ολοι οι καλοι [και κακοι] χωρανε, που ελεγε και η Κοτ-ιτσα σε ενα σχολιο της

Και μιας και μιλησα για γκομενες και γνωστους, εχω ενα θεματακι να ανοιξω, με αφορμη και την αναρτηση του Mammouli. [Που χωρις την Amalthia, δε θα το ηξερα το μπλογκακι]
Aνεκαθεν ποτε δεν εβαζα μια κοπελα στην κατηγορια των "γνωστων απο κοινες παρεες" και μετα στην κατηγορια "γκομενα", αν τελικα κατεληγε στην αγκαλια μου δηλαδη. Γιατι απ'την στιγμη που θα τη γνωρισω, θα την πλησιαζω, χωρις μεσαζοντες και λοιπες βλακειες. Γιατι οι μεσαζοντες ειναι ολιγον βλακες και δε σε καταλαβαινουν. Αν πω σε εναν "ωπα ρε μεγαλε φιλη σου ειναι αυτη και δεν την ξερω?", μετα θα αρχισει να μου λεει βλακεεις. 'Η θα κρυφοζηλευει και θα χρησιμοποιησει τον ασσο στο μανικι του [το οτι την γνωριζει ηδη], για να την πλησιασει περισσοτερο, πριν απο μενα.
Ποτε δεν ειχα καλες σχεσεις με μεσαζοντες. Εβριζα την ωρα που ελεγα σε καποιον να μου γνωρισει την ταδε. Γιατι οταν θελεις να την γνωρισεις μονος σου, με αποκλειστηκα δικια σου προσπαθεια, το παιχνιδι γινεται πιο πονηρο, πιο προκλητικο, πιο μυστηριο και πιο ομορφο. Ετσι θελω να πιστευω.
Μεχρι στιγμης, κατι, σαν αγνωστη δυναμη, γουσουρζευε την κατασταση, απ'την ωρα που εβαζα μεσαζοντα. Και η φαση κατεληγε στα σκατα. Ο μεσαζοντας θα υπαρχει παντα, αλλα εγω προτιμαω τον δυσκολο τροπο. Εχω εναν φιλο, οκ. Εχει μια φιλη του, οκ. Αμα την γνωρισω απο κοινη παρεα, καλως. Αν αρχισουμε να μιλαμε με την αλλη, ακομα καλυτερα. Κι αν αρχισουμε να ψηνομαστε, τοτε αρχισε το παιχνιδι. Χωρις τον αλλον και βλακειες. Κατα τη γνωμη μου, αυτα τα κανουν οσοι θελουν τον ευκολο δρομο.
Και νομιζω οτι μια κοπελα θα το εκτημισει αυτο. Φανταζεστε την αντιδραση της οταν μαθει οτι την γουσταρει καποιος απο τον ιδιο ή απο τον μεσαζοντα? Καμια σχεση το ενα με το αλλο.
Μιλαω κυριως για μεσαζοντες της μικροτερης ηλικιας, κοινως της φασης μου, μην εχουμε και παρεξηγησεις και διαφορετικες αποψεις! Δεν ξερω πως γινονται τα προξενια στους μεγαλυτερους [δεν εχω προσωπικα με κανεναν σας!] αλλα σε εμας, ή εστω σε μενα τουλαχιστον, γινεται λιγο σκατα η φαση.
Χμμμμ... Μαλλον με ζηλευουν ξερω γω? Ανεκαθεν με ζηλευαν! Αχαχαχαχα
Α και κατι αλλο. Θα παραθεσω εδω διαλογο με μια καλη μου φιλη
"Μου γνωρισες το αγορι μου και ειμαι πολυ χαρουμενη, εισαι και γαμω τα παιδια"
"Το οτι ειμαι καλουλης και γαμω τα παιδια, το γνωριζω, σε ευχαριστω. Αλλα δε μ'αρεσει να βοηθαω και να μη με βοηθανε, αν με καταλαβες"
Μετα απο 3-4 μηνες
"Τι θα γινει, θα μου γνωρισεις καμια επιτελους? Ολο μαζι βγαινουμε ή εστω μονο με την παρεα μας και καθε φορα τις ιδιες βλακειες λεμε, εγω να μη γνωρισω καμια?"
"Υπομονη... Απλα ψαχνω την καταληλη για σενα. Εισαι τοσο καλο παιδι και χρειαζεσαι ενα καλο κοριτσι. Τι θελεις δηλαδη? Καμια πουτανα?" [υφος τσαντισμενο]
"Ρε κοπελια, που κολλαει αυτο τωρα? Ειμαι καλο παιδι οκ, αλλα να γαμησουμε και λιγακι θελουμε. Και ποτε δεν ξερεις"
"Ε?"
"Τι ε ρε? Εννοω μπορει στην αρχη να ειναι σκυλα αλλα στο τελος να αποδειχθει αυτο που χρειαζομαι ή και το αναποδο. Ποτε δεν ξερεις. Γι αυτο σου λεω, φερε μου καμια και βλεπουμε. Πρεπει να καταλαβεις οτι δε σκεφτομαι οπως εσυ. Σκεφτομαι το τωρα και το μετα θα δειξει. Οκ?"
"Ενταααααααααααξει" [υφος ο,τι να ναι]
Με λιγα λογια να πανε στα σκατα οι μεσαζοντες και τα προξενια. Προτιμω τον δικο μου ευκολο ή δυσκολο τροπο και που θα μου παει, καποια στιγμη θα φερω τον κοσμο τουμπα. Ή εστω θα τον βαλω σε μια ευθεια χωρις επιστροφη.
Βλεπετε κανεναν μετεωρητη? Ερχεται! [εγω ξερω ποτε μπορει να ερθει αλλα δε σας το λεω!]

Απο την ταινια "Το προξενιο της Αννας", 1972. Αθανατος Ελληνικος κηνηματογραφος.

Η ζωη ειναι ωραια λεμε κι ας μην το πιστευουμε. Οκ, ειναι πουτανα καμια φορα αλλα στην τελικη, γιατι ζουμε? Ζουμε γιατι το καλο θα ερθει και τοτε, οπως ειπα και πριν, θα ερθουν ολα αναποδα. Και τοτε χεστηκα για το πως πρεπει να ζω. Ζω οπως γουσταρω, με αυτους που γουσταρω και το τελευταιο πραγμα που γουσταρω σε τουτο τον κοσμο θα ερθει και θα φυγω απ'τη ζωη, εχοντας ολα οσα γουσταρω. Απλα σας ευχομαι να σας συμβει το ιδιο. Μεχρι τοτε, καλη συνεχεια.
Και καλο σας καλοκαιρι [Μην τολμησετε να μου πειτε οτι ειναι ακομα Μαιος. Γουσταρω να ευχομαι καλο καλοκαιρι, γιατι γουσταρω!]. Γιατι ερχεται καλοκαιρι και πως να το κανουμε βρε παιδι μου... Πολλα μικρα μπαμ ερχονται, το νου σας!