21.11.10

Days of depression


Εδώ και λίγο καιρό... Δεν κοιμάμαι καλά κι όταν κοιμάμαι, κοιμάμαι σε άκυρες ώρες, βλέπω παράξενα όνειρα, ξυπνάω αγχωμένος και ιδρωμένος λες και μου έκαναν ηλεκτροσόκ, κλείνομαι στον εαυτό μου και αντί να με ανακαλύπτω, δε με ανακαλύπτω, καθυστερώ και χάνω πτήσεις, άθελά μου στήνω την αγάπη στις αφίξεις κι άλλα πολλά...
Οκ, οι τελευταίες λέξεις είναι κλεμμένες απ'τον προσωπικό μου ύμνο [να σαι καλά Άσαρκε, γιο] αλλά καταλαβαίνετε που το πάω. Το πάω στο ότι άθελά μου χάνω τυχόν συναντήσεις με κάτι ή κάποιον ή εστώ χάνω αυτά για τα οποία "συμβαίνουν εκεί που δεν το περιμένεις και σου αλλάζουν τη ζωή".
Μάλλον ξέρω τι φταίει. Έχω χάσει όλη αυτή τη πνευματική και ψυχική ισορροπία που κατάφερα να δημιουργήσω και να διατηρήσω τους τελευταίους μήνες. Δε νοιώθω πλέον χαρούμενος, ερωτευμένος και ευγνώμων με τη ζωή και όλα όσα μου δίνει. Και εξαιτίας αυτού, μάλλον εκπέμπω αρνητική ενέργεια στους άλλους. Δε με βλέπουν χαρούμενο, δε με βλέπουν ερωτευμένο, με βλέπουν σε κατάθληψη και κατά κάποιο τρόπο με αντιμετωπίζουν ακριβώς έτσι. Καταθληπτικά. Ακόμα κι εδώ στο μπλογκ εχω σταματήσει να γράφω συχνά. Δεν έχω κάτι να γράψω. Δεν έχω κάτι χαρούμενο, ευχάριστο, ζεστό ή εστώ αισιόδοξες σκέψεις να μοιραστώ.
Που πήγε το γνωμικό μου? Μικρή ζωή, μεγάλες στιγμές? Πρέπει να χάθηκε στη πορεία και μου φαίνεται πρέπει να γυρίσω λίγο πίσω και να το ψάξω. Αλλά ο άτιμος ο χρόνος δε γυρνάει πίσω. Μόνο προχωράει.
Κάτι μου συμβαίνει. Μάλλον κάτι μέσα μου με βγάζει για λίγο απ'τη δράση. Δεν εξηγείται αλλιώς. Αλλά όσο με βγάζει απ'τη δράση, άλλο τόσο καταθληπτικά νιώθω. Και όσο πέφτω στο βαθύ πηγάδι, άλλο τόσο μου είναι δύσκολο να βγω. Μάλλον χρειάζομαι κάτι ή κάποιον να με τραβήξει, να με ταρακουνήσει και να με βρίσει για τις μαλακίες που κάνω στον εαυτό μου... Ή εστώ θέλω να πιστεύω ότι περνάω μια φάση ή ένα διάστημα ξενερώματος και θα επιστρέψω δυναμικά, που να χαλάσει κόσμος. Γαμώτο.

ΥΓ: Tο Σαββατόβραδο ήταν όαση στις καταθληπτικές μέρες. Αλλά και πάλι δε φτάνει ένα βράδυ για να νιώσεις πάλι καλά.

35 σχόλια:

Marouli είπε...

Σαρπερ μου, ακριβως το ιδιο μα ακριβως το ιδιο μου συμβαινει! Κατι χρειαζομαστε αλλα τι? Εγω με τα χιλια ζορια ψαχνω την δυναμη ή εστω οτι πιο γελιο για να χαμογελασω, να πω δεν βαριεσαι, να προχωραω και ας νιωθω 234564 αλυσιδες να μου κρατανε το ποδι..
Ισως να φταιει και η αλλαγη του καιρου, η πασεληνος, κατι!!!
Εχω καταληξει στο υπομονη και χαλαρα!!

Μαρουλοφιλακια!

Μπουκλα είπε...

αν δεν περασεις αυτη τη φαση δεν θα εκτιμησεις αυτες που θα ερθουν και αυτες που περασαν... :)
ΧΑΜΟΓΕΛΑ!

Despina είπε...

το τέλμα σου δίνει
την ώθηση της αναγέννησης!
την καλησπέρα μου!

panos srpk είπε...

Marouli
Όταν βρισκόμουν στις πρώτες μέρες της αλλαγής μου, της αλλαγής απ'την προηγούμενη καταθληπτική περίοδό μου, ένιωθα κι εγώ ακριβώς αυτό. Προχωράς κι ας σε τραβάνε αλυσίδες. Μετά όμως οι αλυσίδες έγιναν πιο ελαφριές και στο τέλος δεν υπήρχαν! Αλλά έλα μου ντε που οι αλυσίδες εμφανίστηκαν πάλι, βαρύτερες...
Και ναι, ίσως φταίει το φθινόπωρο. Κάθε χρόνο το φθινόπωρο φταίει. Μα τον τούτατις!

panos srpk είπε...

SKan
Δεν έχεις άδικο αλλά πόσες τέτοιες φάσεις να περάσεις επιτέλους?

panos srpk είπε...

Δέσποινα
Κάπως έτσι σκεφτόμουν κι εγώ, το τέλμα θα σε αναγεννήσει μετά! Αλλά όπως απάντησα και στο προηγούμενο σχόλιό μου, πόσα τέλματα πια?
Καλησπέρα

☆LoUniTa☆ είπε...

Κοιτα πιστευω πως εκει που ειναι ολα χλυαρα κατι ωραιο γινεται και ολα ισορροπουνται!(Κ δεν εννοω ενα κ δυο βραδυα,εννοω διαρκειας..) Μπορει οταν περναω κ εγω κατι να μη το σκεφτομαι σοβαρα αυτο κ να ανυπομωνω κ να λεω "ποσα τελματα πια?" αλλα
Θα δεις...
Καποτε ειχα σαν καραμελα τη φραση "σκεφτεσαι θετικα-βλεπεις θετικα" κ απο οτι φαινεται το εχεις κ εσυ στο μυαλο σου. Ε καντο κιολας!

*Αυτο το τραγουδι ειναι και δικο μου αγαπημενο ;)
Φιλιααα :*

Ανώνυμος είπε...

όλοι μας περνάμε τέτοιες φάσεις κατά τη διάρκεια της ζωής μας. στην ουσία, όλα στο μυαλό μας είναι. αρκεί μια στιγμή και ένα χαμόγελο και όλα αλλάζουν. μπορούν να αλλάξουν. ;)

panos srpk είπε...

Lounita
Δεν έχεις καθόλου μα καθόλου άδικο. Αλλά αυτά τα διαρκείας που λες απότομα χάθηκαν. Και γι αυτό είμαι έτσι.
Σίγουρα σκέφτομαι όπως λες αλλά όταν είσαι σε κατάθληψη σου είναι δύσκολο να σκεφτείς θετικά. Σίγουρα θα προσπαθήσω να αρχίσω να σκέφτομαι ολοένα και πιο θετικά αλλά μέχρι να αποκαταστήσω την όλη φάση θα χρειαστούν... Άστο καλύτερα!

panos srpk είπε...

Αγανακτισμένη Έφηβη
Ναι στο μυαλό μας είναι αλλά δε μπορείς σε μια στιγμή να τα φέρεις όλα ανάποδα. Η ισορροπία μου προήρθε από μέρες σταδιακής γαλήνης. Όλα έρχονται σταδιακά. Οπότε προσπαθούμε και περιμένουμε...

Livingathens είπε...

lew 8a perasei !! kai malista suntoma

erxontai kai ta xionia aloste... anoigoun oi pistes kai ola lunontai ekei apanw :)

kalhmera kalh ebdomada

Ανώνυμος είπε...

Κάψε την καταθλιψή και την στεναχωρια και μεσα απο τις σταχτες τους ορισε ξανα τον εαυτό σου!

Εισαι εξυπνο παιδι και θα βρεις τον εαυτο σου αμεσα!

Ωστοσο κι αυτα τα κειμενα σου ειναι πολυ ωραια.
Μα ναι, σε προτιμώ χαρουμενο και γεματο ζωή χαμογελα και τρελες εμπειριες

Mairaki είπε...

sarper...αυτά που θα σου πω, δεν είναι γνωμικά, ούτε φιλοσοφίες....είναι παθήματα και εμπειρίες δικές μου....όλα στην ζωή είναι κύκλος, πριν αρκετό καιρό, ένιωθα ακριβώς τα ίδια και σε χειρότερο βαθμό, δεν έβρισκα χαρά σε τίποτε, δεν με γέμιζε το ''ένας καφές'', μια βόλτα, ούτε οι συζητήσεις με φίλους, απλά περνούσαν οι μέρες μου κι εγώ τις άφηνα, γιατί ήξερα οτι είναι φάση που θα περάσει, δεν μπορεί να σε τραβήξει κανείς, αν εσύ δεν θελήσεις να ανέβεις στην επιφάνεια....όμως να σου πω και κάτι??? περνάς μια φάση απομόνωσης, όλοι κάποια στιγμή την περνάμε, μην την αποδιώχνεις, αποδέξου την χωρίς να την κάνεις κτήμα σου, επωφελήσου στο κάτω κάτω, για να μάθεις τον εαυτό σου και απο αυτή την πλευρά, δεν χάθηκε τίποτε απο εσένα...απλά κάνει ένα pause/restart και θα επανέλθει....!!!
Αυτά....Καλημέρες!!!

boo είπε...

Πάνο μου,
δεν ξέρω γιατί σε ενοχλεί τόσο αυτό που νιώθεις.Ναι,σαν συναίσθημα είναι χάλια το ξέρω.Αλλά δεν παύει να είναι ένα συναίσθημα.Ζωή δεν σημαίνει να είσαι συνέχεια αισιόδοξος και μες στην τρελή χαρά.Πολλές φορές έχει να κάνει με τις φορές εκείνες που δεν θέλεις να σηκωθείς από το κρεβάτι.
Αν δεν νιώσεις αυτά που νιώθεις τώρα δε θα καταφέρεις να ξαναπεράσεις στο ίδιο στάδιο με πριν.Όλα πρέπει να τα νιώσεις,να τα δεις.
Και η ''κατάθλιψη'' μέσα στη ζωή είναι.

Υπομονή και καλή καρδιά,θα τα βγάλεις πέρα:)

panos srpk είπε...

Lefteris
Εννοείται έρχονται τα χιόνια και θα το κάψουμε το ριμάδι το σανίδι αλλά πότε θα έρθουν? Ας έρθουν πρώτα με το καλό... ;)

panos srpk είπε...

Coula
Μέχρι να τον βρω όμως τον ευατό μου...
Οι τρελες εμπειρίες σίγουρα θα ξανάρθουν, γιατί χωρίς αυτές δε ζούμε!

panos srpk είπε...

Μαιράκι
Όλα αυτά που λες τα είχα κάνει στην προηγούμενη περίοδό μου. Τότε είχα κάνει ακριβώς αυτό: pause/restart. Και το restart μου βγήκε σα να έκανα στον εαυτό μου format.
Πάλι τα ίδια να κάνω τώρα? Αν ναι, το restart θα πάρει περισσότερο χρόνο.

panos srpk είπε...

Φένια
Το σχόλιο σου με χαροποίησε
Τα είπες απλά, όπως είναι και με μια δόση αισιοδοσίας.
Καλησπέρα σου και φιλιά =))

olga είπε...

Οποιος εδω μεσα δεν εχει περασει τετοια φαση να σηκωσει το χερι!!! αστευομαι αλλα πραγματικα ολοι μας το εχουμε παθει, το παθαινουμε και θα συνεχισουμε να το παθαινουμε δυστυχως.... Εγω περασα κατι αντιστοιχο (ισως λιγο χειροτερο) το καλοκαιρι φαντασου αντι να διασκεδαζω επεσα σε καταθλιψη και τωρα το σκεφτομαι κ λεω πως το επετρεψα στον εαυτο μου! Τωρα οσον αφορα εσενα δεν μπορω να πω σαρπερ πεφτω λιγακι απ τα συννεφα γιατι οσο σε γνωριζω μου χεις δωσει εντυπωση φουλ αισιοδοξου ανθρωπου αλλα ειμαι σιγουρη θα το βρεις το τροπο και θα σου περασει!!!Προς το παρον προσπαθησε να σκεφτεσαι θετικα η' να ξεχνιεσαι με το οτιδηποτε σιγα σιγα θα ρθει κ η ορεξη ;)

Ανώνυμος είπε...

exω περασει και ετσι και χειροτερα!!το θεμα ειναι να επανερχεσαι στη φυσιολογικη σου κατασταη

panos srpk είπε...

Olga
Σου δίνω την εντύπωση οτι είμαι φουλ αισιόδοξος άνθρωπος γιατί θέλω να πιστεύω ότι όσο προσπαθούμε να σκεφτόμαστε και νιώθουμε αισιόδοξα, άλλο τόσο αισιόδοξοι θα είμαστε με όλα και όλους.
Αλλά είδες ότι είναι δύσκολο να το κάνεις συνέχεια αυτό...

panos srpk είπε...

Το κόκκινο φουστάνι
Θα επανέλθουμε στην φυσιολογική κατάσταση είναι σίγουρο αλλά πρώτα πρέπει να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε απαισιόδοξα...

Mairyliscious είπε...

ενιωθα κι εγω πολλες μερες ετσι..........

panos srpk είπε...

Mairy
Για πόσες μέρες ακόμη όμως...?

εφ είπε...

μερικές φορές πρέπει να πάς με το ρεύμα.ακόμα και αν το ρεύμα έχει ''καταθλιπτικά νερά''.

μερικες φορες πρεπει απλος να αφηνεις τον ευατό σου να αποδεχτεί οτι δεν μπορεί να ειναι πάντα καλα.
ποιος ειπε οτι αυτος που εχει το ρόλο του αισιοδοξου δε πρέπει να ξεκουράζεται;

και μερικες φορες πρεπει να αφηνεις τον ευατο σου να πίασει πάτο.και ο πάτος δεν είναι αναγκαστικά ένα βαθύ μαύρο πηγάδη αλλα λίγες μέρες που μπορείς να εισαι πιο σιωπηλός γιατι ετσι, γιατι δεν εχεις ορεξη, γιατι απλος έχεις μελανχολησει.

και αν σε αντιμετωπιζουν καταθλιπτικα δες το θετικα.μπορουν να κατσουν και αυτοι σιωπηλοι και να σου κανουν παρεα.

panos srpk είπε...

Efi
Δεν έχεις καθόλου μα καθόλου άδικο σε αυτά που λες. Όντως μπορεί καμιά φορά αυτό το τέλμα να αποτελεί πρόκληση για τον ίδιο τον άνθρωπο αλλά... Δεν ξέρω!

Trioza Urticae είπε...

Ουτε πανελλήνιες να ξαναδινες


Θα γυρίσει ο τροχός, αισιοδοξία (υποθέτω):)

panos srpk είπε...

Θα γυρίσει το ξέρω =))

jo. είπε...

Σημεία των καιρών περνάς.Ολοι πλέουμε στο ίδιο ταξίδι.Πια ξαναγυρίζουμε στις παρέες.Για να κοιμάσαι, μέτρα δειλινά..Μετά αφαίρεσε φίλους.Στο άθροισμα θα κοιμάσαι βαριά!!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ.

Jerry Jedelou είπε...

αυτό που λέει η όλγα είναι για μένα το ζουμί της υπόθεσης..
σηκώνω κι εγώ χέρι

το μόνο που ελπίζω είναι να διαρκέσει όσο το δυνατό λιγότερο..

και αυτά που γράφεις πάντως είναι part of the process...
αδύνατο να είσαι πάντα ευτυχισμένος, δημιουργικός, χαρούμενος ή ό,τι άλλο... όλη την ώρα... δε γίνεται!

νομίζω δεν έχω ξαναφήσει σχόλιο αλλά σε διαβάζω

panos srpk είπε...

Jenny Jedelou
Οκ, είναι αδύνατο να είμαστε πάντα ευτυχισμένοι, χαρούμενοι κλπ αλλά μπορούμε να περιορίσουμε τις στιγμές δυστυχίας ή αδυναμίας... Τουλάχιστον να μην περνάμε περίοδους κατάθληψης... Αλλά τις περνάμε!
Δε θυμάμαι αν μου ξανάφησες σχόλιο αλλά με διαβάζεις κι αυτό έχει σημασία =))

amalthia είπε...

ειρωνεία. σου πάει η καταθλιπτική γραφή.

ειρωνεία. το ξανάπα ε?

panos srpk είπε...

Όχι δεν το ξαναείπες αλλά ξέρεις τι? Οι πιο σοφοί άνθρωποι έχουν κατάθληψη και τάσεις αυτοκτονίας. Ευτυχώς που δεν ανήκω σε αυτούς.
Χαχαχα

KitsosMitsos είπε...

Δοκίμασε κάποια δραστηριότητα έντονης φύσης. Κάποιο τρέξιμο ή κάτι αντίστοιχο. Βοηθάει και στον ύπνο ;-)

panos srpk είπε...

ΚitsosMitsos
Ευτυχώς κι απ'αυτό έχουμε και ξεφεύγω αλλά πάντα θα υπάρχει το κάτι που δε μπορεί να στο δώσει η δραστηριότητα.