4.5.11

Una vez en Barcelona


Η Βαρκελώνη είναι μια κουλτουριάρικη πόλη που τεριάζει στους περισσότερους από εμάς τους μεσογειακούς τύπους. Δεν ξέρω για εσάς αλλά εμένα μου τεριάζει γάντι. Έχει τόσα όσα χρειάζεται για να ζω εκεί μόνιμα, έχει αρχιτεκτονική, έχει μεσαιωνικό αέρα, έχει παραλίες και για σερφ, έχει αυθεντική κουλτούρα του δρόμου, έχει πολλά πράγματα που θυμίζουν την Αθήνα, αλλά στο πιο αυθεντικό. Πάνω απ'όλα όμως, είναι μια πόλη καθαρή, μια πόλη που αξιοποίησε στο έπακρο την μεταολυμπιακή εποχή μετά τους αγώνες του 1992, κάτι που δεν κάναμε εμείς οι Αθηναίοι. Κι επιτέλους, μια πόλη με τασάκια παντού για να μην βλέπεις αποτσίγαρα παντού. Ντάξει, υπάρχουν αλλά όχι σε τόσο τραγικά επίπεδα όπως εδώ, που οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια είναι ένα ατελείωτο τασάκι. Και ναι, οι Ισπανοί θυμίζουν πολύ έντονα τους Έλληνες. Καπνίζουν, πίνουν, φωνάζουν, τρέχουν. Αλλά έχουν κάτι που δεν έχουμε εμείς. Ισπανική φινέτσα και στυλ.
Φτάσαμε Πέμπτη αργά το απόγευμα αλλά η βροχή δε μας επέτρεψε να δούμε και πολλά. Οπότε περιοριστήκαμε σε μια μικρή βόλτα στο κέντρο και καρφί στο ξενοδοχείο για ξεκούραση. Η Παρασκευή ξημέρωσε με βροχερό καιρό αλλά όσο περνούσαν οι ώρες, καλυτέρευε. Ξεκινήσαμε από La Rablas, περάσαμε από Placa de Catalunya, ανηφορίσαμε την Passeing de Garcia, έναν δρόμο που συγκετρώνει την αφρόκρεμα της μόδας και μερικά απ'τα πιο ακριβά μαγαζιά του κόσμου, μέχρι την υπέροχη Casa Mila, κατηφορίσαμε την Avinguda Diagonal μέχρι τον πύργο Torre Agbar με μια στάση στην Sagrada Familia και το ομόνυμο πάρκο κι επιστρέψαμε στην La Rablas. Συνολική διάρκεια βόλτας κάπου 5 ώρες, με κάποιες στάσεις για άραγμα. Φάγαμε και παέλια, το ισπανικό πιάτο και μου άρεσε πολύ. Πήρα εκείνο με το ρύζι και το κοτόπουλο. Η πρώτη μέρα τελείωσε με μια αναγνωριστική βόλτα στους δρόμους της Βαρκελώνης.
Η δεύτερη μέρα είναι αφιερωμένη στο λιμάνι, την Barceloneta και το Port Olympic. Κατεβαίνεις την La Rablas και αντικρίζεις το άγαλμα του Κολόμβου που κοιτάει περίφανα τη θάλασσα. Η περιοχή του λιμανιού με την ξύλινη προέκταση της La Rablas, την Rabla del Mar που σε οδηγεί σε ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο, δε μου άρεσαν ιδιαίτερα, παραήταν τουριστικά, αρκετά έξω απ'την κουλτούρα. Αλλά η ξύλινη γέφυρα με τον μοναδικό σχεδιασμό ήταν όλα τα λεφτά. Η προβλήτα της Barceloneta επίσης δε μου άρεσε, με τα εστιατόρια κατά σειρά και τους "κράχτες" που θύμισαν αρκετά τα ελληνικά νησιά τον Αύγουστο. Μέσα στην συνοικία της Barceloneta όμως το πράγμα αλλάζει. Στενοί δρόμοι και παλιές πολυκατοικίες που μαρτυρούν την προπολεμική εποχή. Στην άλλη πλευρά, στην ατελείωτη παραλία με την αμουδιά, υπάρχει πανηγύρι. Εκείνη την μέρα φύσαγε πολύ και οι συνθήκες ήταν τέλειες για σερφ και τα ρέστα. Και φυσικά τα λοκάλια που ορμούσαν, αφήνοντας τους τουρίστες έκπληκτους. Εδώ χτυπά η καρδιά της "κουλτούρας του δρόμου" που λέμε κι εδώ, στην πιο αυθεντική εκδοχή όμως. Δυστυχώς ο αέρας ήταν τόσο δυνατός, που δεν μπορούσα να τραβήξω φωτογραφίες, καθώς το αλάτι έμπαινε στον φακό. Μέσα μου σκεφτόμουν ότι ήταν κρίμα που δεν έφερα και το σανιδάκι μαζί μου αλλά άντε να πείσεις τους φίλους σου ότι θες να κάνεις σερφ κάθε μέρα...
Την τρίτη μέρα είχα ξεχάση την όλη ιστορία με το σερφ κι αυτό επειδή επισκεφτήκαμε την υπέροχη Casa Mila, το τελευταίο ολοκληρωμένο έργο του Gaudi, πριν αφιερωθεί στην Sagrada Familia, και πραγματικά εντυπωσιάστηκα, αν και ήμουν προετοιμασμένος για το τι θα δω. Ο Gaudi πρέπει να ήταν και πολύ psycho τελικά... Ε δεν γίνεται να μην είσαι και να μην φτιάχνεις τέτοια πράγματα που θυμίζουν ψυχεδέλικες καταστάσεις. Αναρωτιέμαι αν θα βρεθεί κάποιος τολμηρός αρχιτέκτονας να τον αντιγράψει. Αλλά ακόμη κι έτσι, τα copyrights ανήκουν στον Gaudi, ο οποίος ήταν εκτός συναγωνισμού. Κοίταγα με δέος τις καμινάδες, τις γραμμές στους τοίχους, τα παράθυρα και τα μπαλκόνια, ένιωθα λίγος αντικρίζοντας τις μακέτες του σπιτιού και τέλος βγήκα στον δρόμο με τα χέρια μου να τρέμουν. Ε ναι, τόσο πολύ μου άρεσε η Casa Mila. Είδαμε και το "αδερφάκι", την Casa Batllο που κι αυτό αξίζει, με τα μεγάλα μπαλκόνια και τις υπέροχες τζαμαριές. Τελειώσαμε με άραγμα στην Placa de Catalunya μέχρι να πέσει ο ήλιος.
Την τέταρτη μέρα πήγαμε στο Camp Nu, για το οποίο δεν έχω να πω και πολλά πράγματα καθώς όλοι πάνω κάτω ξέρουν. Το μόνο που θα πω είναι ότι είναι πραγματικά τεράστιο στάδιο. Και το μουσείο αξίζει να το επισκεφτεί κάποιος. Περιλαμβάνει και την ιστορία του μπάσκετ της Barca και προσωπικά κρυφογελούσα γιατί τους αποκλείσαμε στα προημιτελικά του ευρωμπάσκετ και έλεγα στα παιδιά ότι αν δω κάποιον οπαδό της Barca, θα τον κοροϊδέψω, να γελάσουμε και λίγο. Και φεύγοντας από εκεί, περάσαμε απ'το Poble Sec, μια περιοχή που θυμίζει το Μοναστηράκι με αρκετά καφέ και μπαράκια.
Να μην ξεχάσω και τις βόλτες στο Barri Gotic, το μεσαιωνικό κομμάτι της πόλης, με τον καθεδρικό ναό και τα σοκάκια που σε οδηγούν σε ψαγμένες πλατείες με συντιβάνια του μεσαίωνα. Εδώ χτυπά η καρδιά της νυχτερινής Βαρκελώνης. Η νύχτα υπάρχει και στο Ολυμπιακό λιμάνι με τα κλαμπ επικών διαστάσεων και το ατελείωτο πάρτυ αλλά εδώ στο Barri Gotic η ατμόσφαιρα είναι πολύ πιο... ευρωπαϊκή. Πήγαμε και σε ένα μπαρ στην Carrer de Ferran και ήπιαμε την γνωστή σε όλους sangria.
Να μιλήσω τώρα για τις σπανιόλες? Σιγά μη δε μίλαγα! Μοιάζουν αρκετά με τις ελληνίδες με τη διαφορά ότι είναι πολύ πιο ανοιχτόμυαλες και φυσικά δεν είναι σαν τις ιταλίδες που είναι και σνομπ. Και οι σπανιόλες ξέρουν από στυλ. Ντάξει και τα κορίτσια μας ξέρουν αλλά εδώ όχι μόνο το ανακάλυψαν σχετικά πρόσφατα, αλλά ψωνίζονται κι εύκολα. Καλά, δεν το συνεχίζω, το μόνο που θα πω είναι ότι αυτές τις σπανιόλες τις κόβω ικανές για όλα... Εν τω μεταξύ το αστείο ήταν ένα βράδυ που πήγα να πάρω κάτι να φάω. Η ώρα ήταν περασμένες 12 και σε μια γωνία είδα μια κοπέλα αλοδαπή να καπνίζει. Της ζήτησα ευγενικά αναπτήρα κι αφού την ευχαρίστησα, με ρωτάει αν θέλω να μου πάρει πίπα. Με παρακάλεσε σχεδόν. Με 20 ευρώ θα με ικανοποιούσε. Τραγικό και αστείο, ε? Ναι, έχει κι εκεί πόρνες και κυκλοφορούν άνετα, κυρίως μετά τα μεσάνυχτα.
Τόσο η  La Rablas όσο και η Avinguda del Portal de Angel στο Βarri Gotic θυμίζουν πολύ την Ερμού τόσο στις νεκρές ώρες όσο και τις ώρες αιχμής. Το πρώτο πιο τουριστικό με γιορτινή ατμόσφαιρα. Το δεύτερο πιο εμπορικό με πεζοδρόμιση. Κόσμος, ζωντάνια, πλανόδιοι πωλητές, επίδοξοι ηθοποιοί και μουσικοί, πολυκαταστήματα και μικρά μαγαζιά, σουβενιρς, ντόπιο πράγμα.  Πριν πάω Βαρκελώνη με προειδοποίησαν για πορτοφολάδες αλλά δεν είδα και μεγάλη διαφορά με εδώ. Θέλω να πω ότι ντάξει θέλει προσοχή κι εκεί με όλους αυτούς τους πλανόδιους και άστεγους αλλά θαρρώ πως εδώ Ελλάδα τα πράγματα είναι πιο τραγικά. Το κόλπο είναι να συμπεριφέρεσαι σαν ντόπιος για να περνάς πιο απαρατήριτος και όχι σαν τουρίστας, που είναι και οι πιο εύκολοι στόχοι.
Με λίγα λόγια η Βαρκελώνη είναι μια υπέροχη πόλη, που συνδιάζει την φινέτσα των μεσογειακών λαών, τη γραφικότητα των μεσαιωνικών χρόνων, την αρχιτεκτονική τόσο με τις εξπρεσιονιστικές τάσεις όσο και την ισπανική σχολή, το πνεύμα των υπόλοιπων ευρωπαϊκών πόλεων, την κουλτούρα και το στυλ των δρόμων και φυσικά το ήπιο κλίμα που συναντάς κυρίως σε πόλεις όπως η Αθήνα, η Νάπολη, η Νικαία και τη Βαλένθια. Να βγάλουμε και τις αμερικανιές τύπου Maremagnum [το μεγάλο εμπορικό κέντρο που λέγαμε στο λιμάνι] και κομπλέ. Αλλά όλες οι πόλεις και δη οι παραλιακές που σέβονται τον εαυτό τους έχουν κι από μια αμερικανιά ή αλλιώς ένα μικρό Miami [λέγε με και παραλιακή τα καλοκαίρια] που μεταξύ μας καλά είναι κι αυτά! A και το σημαντικότερο. Δεν έχει κυκλοφοριακό, τουλάχιστον τις μέρες που είμασταν εκεί κι αυτό επειδή αρκετοί χρησιμοποιούν ποδήλατα, κυρίως στο κέντρο. Και το γαμάτο είναι ότι αν είσαι κάτοικος Βαρκελώνης, μπορείς να πάρεις ένα απ'τα δημοτικά ποδήλατα με μια στάνταρ χρέωση κι έπειτα το επιστρέφεις και παρκάρεις σε ένα απ'τα επιλεγμένα σημεία. Πότε θα βάλουν ποδηλατοδρόμους κι εδώ Αθήνα?

37 σχόλια:

Ελευθερία είπε...

Τι φανταστικές φωτο και το πόσο τρελαμένος είσαι με την Βαρκελώνη φαίνεται ξεκάθαρα από το γραπτό σου...!!!!

Μας έκανες να την αγαπήσουμε κ εμεις και ας μην εχουμε πάει !!!

Φιλιά !!!

gnostosagnostos είπε...

ρε φιλε το επομενο μου ταξιδι ειναι εκει...
να δω ποτε θα αξιωθω να παω...

panos srpk είπε...

Ελευθερία
Ναι, ήμουν, είμαι και θα είμαι τρελαμένος με την Βαρκελώνη. Και αν πας κάποτε, θα την αγαπήσεις κι εσύ.
[τι λέω τώρα, τα γούστα διαφέρουν!]

panos srpk είπε...

Γνωστέ άγνωστε
Τι περιμένεις? Αφού το πήρες απόφαση! Μπαι δε γουέι, όλο και περισσότεροι Έλληνες την επισκέπτονται...

antidrastic element είπε...

Ah, prospatho na to ksehaso ki olo kati erhetai na mou to thymisei. Ki ego thelo na pao Varkeloni... Afti ti paraskevi!! =P

Ta aristourgimata tou Gaudi prepei na einai akoma pio entyposiaka apo konta.

Einai alitheia oti i Varkeloni einai poly foteini poli ki oti to fos tis ehei kati to idiaitero?

panos srpk είπε...

Antidrastic element
Ναι είναι πολύ πιο εντυπωσιακά από κοντά.
Και η Βαρκελώνη θα έλεγα ότι είναι το ίδιο φωτεινή με την Αθήνα. Ο ήλιος είναι όπως κι εδώ, μεσογειακός. Κάτι τέτοια τα λένε οι τουρίστες που δεν έχουν και πολύ φως στα μέρη τους. Χαχαχα

Πριγκιπέσσα είπε...

Βαρκελώνη.. <3 υπέροχη αρχιτεκτονική όντως!! και ωραία κουλτούρα ;) άνερα ξαναπήγαινα..ειδικά με τις αναφορές σου και τον ενθουσιασμό που δείχνεις με προκαλείς να ανκαλύψω ακόμα παραπάνω την επόμενη φορα !!

Ανώνυμος είπε...

Πολυ ωραιες φωτογραφιες!

panos srpk είπε...

Πριγκιπέσσα.
Εγώ θέλω να ξαναπάω, χωρίς επιστροφή όμως. Κάλλιστα μένω εκεί μόνιμα.
Και ναι, έχω φουλ ενθουσιασμό και προκαλώ, πειράζει? Ε, ας πάμε παρέα τότε. Χαχα

antidrastic element είπε...

Ap'ton Woody Allen to akousa. Aggloi, ti perimeneis!! =P

(Otan piges i poli eihe idi bei "se rythmo Final Four"?! BD)

panos srpk είπε...

Ναι είχε μπει και είδα και αφίσες για το φάιναλ φορ αλλά ο κόσμος νόρμαλ... Εγώ επίτηδες έψαχνα κανά οπαδό να τον κοροϊδέψω που τους αποκλείσαμε απ'το φάιναλ φορ της έδρας τους, χαχαχα

DaisyCrazy είπε...

Καλέ κάτι γίνεται φέτος με τη Βαρκελώνη! Είσαι το 6 άτομο που ακουω ότι πήγε αυτή την περίοδο :)
Από όλους έχω φυσικά ακούσει τα καλύτερα.
Μόλις φτάσω σε ένα επίπεδο τα ισπανικά μου θέλω να πάω και να μη πω λέξη αγγλικά, να συννεούμαι παντού στην καταπληκτική αυτή γλώσσα.
Ξέρεις μόνο τι δεν έχουν στην Ισπανία που το κάνει δυσκολότατο για να μείνεις; Δουλειές. Έχουν τη χειρότερη ανεργία σε όλη την ΕΕ κάπου 22% αν δεν κάνω λάθος.
Άρα αν κερδίσω ποτέ το λαχείο έφυγα! :)))
Καλή σου μέρα και πάντα να περνάς τόσο όμορφα!

Ανώνυμος είπε...

Κι εγω πρεπει να παω και συντομα!!!
Τονωτικη η ενεση που μας εδωσες!

KitsosMitsos είπε...

Περιττό να σου πω ότι οι φωτογραφίες είναι τρομερές, έτσι;

panos srpk είπε...

Daisy Crazy
Πράγματι, αρκετοί πάνε εκεί, μιας και πριν από μένα πήγαν τουλάχιστον 3 γνωστοί μου. Βάλε και τους 6 που λες κι εσύ... Εκτός κι αν έχουμε κοινούς γνωστούς!
Μπορεί να έχει ανεργία η Ισπανία, μα δεν είναι τέλεια η πόλη τους? Είναι στην Καταλονία για να μην το ξεχνάμε, είναι και τουριστική πόλη, οπότε θαρρώ πώς κάπως σώνεται το πράγμα.
Καλη σου μέρα

panos srpk είπε...

Coula
Να πας να πας! Όχι σύντομα αλλά τώρα!

panos srpk είπε...

Kitsos Mitsos
Εκ μέρους εμού και της παρέας μου που αποτελείτεται από επίδοξους φωτογράφους, ευχαριστούμε!

next_day είπε...

αν δεν έγραφες ότι είσαι στην Βαρκελώνη, θα ορκιζόμουν ότι δεν έχω βρεθεί σε αυτό το μέρος! Παρ'ότι το περσινό καλοκαίρι ήμουν κι εγώ εκεί!
Υπέροχες φωτογραφίες!!!!

panos srpk είπε...

Next Day
Μα πώς είναι δυνατόν να το ξέχασες ότι βρέθηκες εκεί? Δεν ξεχνιούνται τέτοια ταξίδια!

Πριγκιπέσσα είπε...

χαχα ναι ας το κανονίσουμε και είτε σε αφήνω είτε αλλάζω γνώμη και μένω κι εγώ...!! χαχ ;))
καλά να περνάς-και καλά ταξίδιαααααα!!

panos srpk είπε...

Xαχαχα σε ευχαριστώ Πριγκιπέσσα! Να μαστε καλά και τα ταξίδια θα έρθουν!

Jerry Jedelou είπε...

αχ θέλω κι εγω να πω για το φως της.. μου έχει μείνει η αίσθηση της τερακότας να διϋλίζει το φως και να το χρωματίζει.. να νομίζεις κάθε ώρα της ημέρας ότι είναι ένα φωτεινό δειλινό..
και ναι θα μπορούσα να μείνω εκεί για πάντα..
και πρέπει να ξαναπάω..
το αγαπημένο μου κτίριο ήταν το la pedrera..
και δρόμος φυσικά las ramblas..
μπαρθελόνα περ σιέμπρε!!

panos srpk είπε...

Jerry
La Pedera ftw! Είναι το ίδιο κτίριο με την Casa Mila
Κι εννοείται η La Rablas ήταν δρόμος για ολοήμερο περπάτημα.
Αχ, πότε θα ξαναπάω?

Jerry Jedelou είπε...

αύριο;-)

panos srpk είπε...

Μέσα! Αχ είναι και το μπάσκετ... Όλα τα λιμάνια θα πάρουμε!

Maria G. είπε...

Καλησπέρα! Έχεις δίκιο, είναι καταπληκτική πόλη, θέλω τόσο πολύ να ξαναπάω. Αυτό το πάρκο είναι αρκετή ώρα έξω από την πόλη... Κατά τη γνώμη μου, καλά κάνατε που μείναμε στην πόλη γιατί μπορέσατε να δείτε κάτι περισσότερο από τον αληθινό χαρακτήρα της... Εμείς πήγαμε κυρίως στις αμερικανιές, που λες και εσύ... Θα ήθελα πολύ να είχα τη δυνατότητα να περπατήσω στην πόλη, να την εξερευνήσω μόνη μου... Να φανταστείς ότι από την Barceloneta περάσαμε μόνο με το λεωφορείο... Για αυτό άλλωστε θέλω τόσο πολύ να ξαναπάω γιατί ίσα-ίσα που γεύτηκα λίγο από την πόλη...

panos srpk είπε...

Maria G
Να ξαναπάς αν σου δοθεί η ευκαιρία. Το περπάτημα με τις ώρες μπορεί να είναι κουραστικό αλλά είναι μαγικό και ξεχνάς την κούραση. Είναι μαγικό να βλέπεις τον ισπανικό αέρα στους δρόμους. Σου εύχομαι λοιπόν να ξαναπάς!

Amelie είπε...

Λοιπόν, το κείμενο ήταν τόσο ωραίο από την αρχή μέχρι το τέλος που ένιωθα να το θυμάμαι ολόκληρο όταν το τελείωσα. Και χάρηκα πολύ που διάβασα για την Βαρκελώνη γιατί πάω κι εγώ την εβδομάδα που έρχεται (τελικά εγώ πάω πιο μετά). Μου άρεσε πολύ η περιγραφή, ήταν απλή και αληθινή. Αλλά επειδή δεν είμαι καθηγήτριά σου :p έχω κάτι απορίες βασικά! Πόσες μέρες εφόσον πήγες πιστεύεις ότι επαρκούν για να δει κανείς τα πιο σημαντικά σημεία της Βαρκελώνης; Δεν πήγες σε κάποια πινακοθήκη; (εδώ ρωτάω γιατί μπορεί και να πήγες σε πολλές και απλά να είναι πολλές για να τις αναφέρεις). Και τεεεεέλος ναι, διάολε, πάνε πολλοί φέτος στην Βαρκελώνη. Για την ακρίβεια όσους ξέρω με την οικονομική δυνατότητα να πάνε κάπου, ε, Βαρκελώνη is the place. Απορία - ούφο-σταπρηξα: τι ρούχα πήρες μαζί σου; Γιατί μπορεί πχ την μια μέρα να έβρεχε αλλά να είχε και ζέστη.

panos srpk είπε...

Αμέλια
Λογικές οι ερωτήσεις σου, χα!
Λοιπόν εμείς δεν πήγαμε σε πινακοθήκη, προτιμήσαμε τα αρχιτεκτονικού περιεχόμενου μουσεία. Αν είναι να πάτε σε πινακοθήκη όμως, να πάτε στο μουσείο του Πικάσο.
Κατά τη γνώμη μου, για να δεις όλη τη Βαρκελώνη και να χορτάσεις κουλτούρα, επαρκούν 5 γεμάτες μέρες. Εμείς είχαμε 4 γεμάτες και είδαμε πολλά, όχι όλα όμως. Κι επίσης μπορείτε να ορίσετε και μια περιοχή να δείτε ανά μέρα, όπως κάναμε κι εμείς.
Ο καιρός είναι πάνω κάτω ίδιος με τον δικό μας, μεσογειακός. Ούτε κρύο ούτε ζέστη, έχει μέρες με ήλιο αλλά και με βροχή. Κοινώς πάρε ελαφριά ρούχα για καλό και άστατο καιρό. Δες και τον καιρό στο νετ πριν πας.
Αυτά.
Ελπίζω να σε κάλυψα. Καλά να περάσεις.

DaisyCrazy είπε...

μπα δεν έχουμε κοινούς γνωστούς :)
οι δικοί μου είναι εδώ κύπρο και οι 4 είναι συμμαθητές στο μάθημα των ισπανικών ;)

Amelie είπε...

Εννοείται ότι με κάλυψαν. Ναι, μου έχουν πει για το μουσείο του Πικάσο, κυρίως πινακοθήκες θέλω να επισκεφθώ! 3 μέρες for me , δυστυχώς, οι υπόλοιπες στο Oviedo. Σ'ευχαριστώ τοοοόσο πολύ. Φιλιά.

roadartist είπε...

Υπέροχα με ταξίδεψαν οι εικόνες σου!

panos srpk είπε...

Ευχαριστούμε roadartist!

Ανώνυμος είπε...

i Barkeloni einai apo tis pio omorfes poleis tis Europis... mono i rimotomia tis pou einai ''anoixti'' me to pou bgaineis sto kentro apo to metro... aksizei gia na patheis tarakoulo me tin poli...apo tis kaliteres episkepseis mou... kai kati nixtes trela leme :)

Lonely

panos srpk είπε...

Ανώνυμε
Ναι πράγματι είναι απ'τις πιο όμορφες πόλεις που έχω δει ποτέ μου.
Κι εμείς δε βγήκαμε κέντρο απ'το μετρό... Γιατί στο κέντρο μείναμε!

Joyce είπε...

Εκπληκτικές φωτογραφίες!! Έχετε εγκλωβίσει τη μαγία του μέρους και τον αέρα αυτής της εκπληκτικής πόλης. Ελπίζω να μπορέσω να την επισκευτώ στο μέλλον.
Καλημέρα σου!

panos srpk είπε...

Joyce
Ένα πράγμα σου λέω. Το επόμενο ταξίδι σου θα είναι εκεί!!
Καλημέρα!