Είναι μεσημέρι, ο ήλιος καίει, η θερμοκρασία είναι στα ύψη κι εμείς λιώνουμε. Λιώνουμε στο σπίτι, περιμένοντας να μας μαζέψουν για να πάμε σε κάποια παραλία, μπας και δροσίσουμε τα κορμιά μας. Και τέλος, αντι να λιώνουμε σε κάποια ξαπλώστρα, λιώνουμε στον χορό, κάτω απ'τον καυτό ήλιο, φορώντας μόνο το μαγιό μας.
Ναι, είναι άλλο ένα απ'τα καθιερωμένα μεσημεριάτικα πάρτυ της παραλίας. Όσο ανεβαίνουν τα μπιτ, ανεβαίνει και το θερμόμετρο και χοροπηδάμε όλο και περισσότερο. Όλοι με τα μαγιό τους, τα κοριτσάκια με μικροσκοπικά μπικίνι, να λικνίζουν τα κορμιά τους στους ρθμούς του ντι τζέι, τα αγοράκια να τα χαζεύουν και να προσπαθούν να βρουν τροπους για να την πέσουν στα κοριτσάκια και τους μπάρμεν και μπαργούμεν να ετοιμάζουν πυρετοδώς δροσιστικά κοκτέιλς και να βρέχουν τους θάμωνες με νεροπίστολα.
Κάπου εκεί, μια παρέα τα κάνει πουτάνα όλα, λιώνοντας στον χορό και κάπου εκεί, παραπέρα, μια άλλη παρέα μπλέκεται με την πρώτη παρέα, για να συμμετάσχουν κι αυτοί στο λιώσιμο. Τα σφηνάκια ρέουν άφθονα αλλά δεν είναι αρκετά για να σε σταματήσουν. Κάπου ανάμεσα σε όλο αυτό το μπλέξιμο, ένα κοριτσάκι με ένα μικροσκοπικό λευκό μπικίνι λικνίζεται σέξυ και σηκώνει τα χέρια ψηλά, λίγο παραδίπλα ένα αγοράκι χορεύει κι αυτό και οι δυο τους, εμφανώς εκστασιασμένοι απ'την ατμόσφαιρα, μπλέκονται μεταξύ τους και αρχίζουν να λικνίζονται ο ένας στους ρυθμούς του άλλου.
Ο ήλιος αρχίζει να δύει σιγά σιγά αλλά εσείς δε λέτε να ξεκολλήσετε ο ένας απ'τον άλλον, τα κορμιά σας έχουν σχηματίσει μια τέλεια κόλλα ανάμεσά σας και τα χέρια σας έχουν τυλίξει το σώμα του άλλου. Μόνο όταν νύχτωσε αποφασίσατε ότι τα ωραία πραγματα τελειώνουν κάποια στιγμή και δώσατε ραντεβού για το επόμενο πάρτυ.
Επέστρεψες σπίτι και νιώθεις χαρούμενος επειδή πέρασες τόσο καλά. Ήταν η πρώτη φορά που πέρασες τόσο καλά σε πάρτυ, μετά από καιρό. Μετά από χρόνια για την ακρίβεια.
Την επόμενη μέρα κάθεσαι και χαζεύεις τις φωτογραφίες που τραβήξατε σε εκείνο το πάρτυ. Φαίνεσαι σαν το χαρούμενο παιδάκι που τον πήγαν στο λούνα πάρκ για πρώτη φορά. Κοιτάς εκείνο το χαρούμενο παιδάκι και χαμογελάς σα το χαζό. Ανυπομονείς για το επόμενο πάρτυ, ανυπομονείς να λιώσεις ξανά, ανυπομονείς να δεις ξανά το κοριτσάκι εκείνο με το μικροσκοπικό λευκό μπικίνι, ανυπομονείς να κολλήσεις το κορμί σου στο δικό της.
Αλλά φεύγεις για διακοπές... Χωρίς να ξέρεις τι θα σε περιμένει εκεί που θα πας. Τελικά όλα τα όμορφα πράγματα συμβαίνουν εκεί που δεν το περιμένεις. Κι εκεί που θα πας δεν ξέρεις τι μπορεί να συμβεί.
21 σχόλια:
Το ωραίο του αγνώστου:)
Φιλιά
Ακριβώς όπως τα λες σκατούλι!
Μπάι δε γουέι, κάτι μου χρωστάς!
Φιλιά
Άκρως καλοκαιρινό το κείμενο!
είναι οι ώρα που ξεχνάς τα πάααααντα..
*καλή συνέχεια με πολύ χορό!
**Λουνίτα
Alexandra
Ε μα βαρεθήκαμε στη πόλη!
Λουνίτα
Ξέχνα τα πάντα και ζήσε το καλοκαίρι!
Μ άρεσε. Μ άρεσε. Μ άρεσε!!!
Τα καλύτερα για τις διακοπές!!!
Douli
Χαίρομαι που σ'άρεσε, αν και φαντάζομαι το λόγο!
Πάμε για τα καλύτερα τώρα ;)
τα καλυτερα ευχομαι να μην εχουν ερθει ακομη ;)))
να περασουμε ομορφα φιλε μου
που ειναι αυτο το θεικο μαγαζακι?
<3
Πάντα θα περιμένουμε το καλύτερο ;)
Jenk
Είναι η παραλία της Αγ. Μαρίνας, λίγο μετά τη Βάρκιζα
Σου χρωστάω? Λεφτά?
Γκρινιαρη :D
Νιώσε απ'το κρύο χιούμορ μου ρε σκατούλι!
Τι σου χρωστάω θα μάθω τελικά?
Πες ότι ντρέπεσαι να το γράψεις εδώ και μου το λες στο msn! Πες το όχι πες το!
:P
μουαχαχαχαχα
Κοίτα να δεις... Απλά βαριέμαι, ξέρεις τώρα. Χαχα
Ναι ναι πώωωως...:P
Και ότι είχα ξεκινήσει διάβασμα, είδα αυτό το ποστ και μου έφυγε η όρεξη κατευθείαν. Γκρρρ!!
Γειά σου Στέφανε
Θα περάσω απ'τα μπλογκ σου όταν θα έχω χρόνο.
Amelie
Σόρρυ!
Δημοσίευση σχολίου