Το να ερωτεύεσαι, είναι μια συνεχής αναζήτηση του εγώ σου. Κι ερωτεύεσαι πραγματικά όταν θα χεις ολοκληρώσει πλέον την αναζήτηση του εαυτού σου. Στο πρόσωπο του άλλου. Εκείνης στην προκείμενη. O έρωτας είναι μέσα μας, απλά περιμένει να τον ξυπνήσεις και το άλλο σου μισό να τον κρατήσει ξύπνιο.
Καλά δεν τα λέω; Αλλά για στάσου μισό λεπτό. Ενός λεπτού σιγή για όσους ερωτεύτηκαν, αληθινά ή μη, και μετά ένιωθαν ότι δεν είναι πια ερωτευμένοι.
Κάποτε, μου έλεγαν ότι δεν ξέρω τι είναι η αγάπη, πόσο μάλλον ο έρωτας. Μα, ήξερε κανένας, από τη στιγμή που γεννήθηκε; Όχι. Μαθαίνεις μέσα από τη ζωή. Έτσι έμαθα κι εγώ κι εσύ, όλοι μας. Από τι ζωή μαθαίνουμε να αγαπάμε, να ερωτευόμαστε. Μέχρι να καταλάβουμε ότι η ζωή είναι έρωτας. Μόνο έτσι θα έρθει κι ο έρωτας στο πρόσωπο του άλλου, εκείνης δηλαδή. Σωστά; Χμ, ίσως όχι πάντα.
Μπορεί να αγαπάμε τη ζωή μας, να αγαπάμε ο,τιδήποτε κάνουμε. Αλλά έχουμε αγαπήσει και διάφορους ανθρώπους, για τους σωστούς ή λάθος λόγους, τη σωστή ή τη λάθος στιγμή. Κανένας λόγος ή καμιά στιγμή δεν είναι ούτε σωστή ούτε λάθος.
Δε θέλω να μαθαίνω ότι η ζωή είναι ένα σωστό ή λάθος. Είναι γεμάτη από επιλογές, συγκυρίες, τυχαίες στιγμές. Ακόμα κι έτσι όμως, τι είναι σωστό και τι λάθος; Κανένας δεν ξέρει, μέχρι να ολοκληρώσει την αναζήτηση του εαυτού του και να είναι σίγουρος για την επιλογή του. Την σωστή επιλογή. Στο άλλο του μισό. Στο κάτω κάτω, και τα λάθη είναι ένας τρόπος να κάνεις κάτι.
Είναι μακρύς ο δρόμος για τη σωστή επιλογή, μέχρι τότε όμως, εξακολουθούμε να μαθαίνουμε για τις δυο τούτες αρετές...
Μήπως γι'αυτό ερωτευόμαστε εύκολα; Από την περιέργεια και μόνο; Ίσως. Αλλά οι πιο μεγάλοι έρωτες γεννήθηκαν από την περιέργεια να γνωρίσει ο ένας τον άλλον.
Κάποιοι θα πουν ότι είναι και θέμα εμπειριών. Μα γιατί; Δε θέλεις και πολύ εμπειρία στο "θέμα" αυτό για να ερωτευτείς κάποιον, εκείνη δηλαδή. Αλοίμονο αν ήταν έτσι, διότι αν ήταν, θα περιμέναμε κάμποσο καιρό ακόμη για να γεμίσουμε με εμπειρίες και να ερωτευτούμε.
Η ζωή είναι όμορφη. Στο λέω εγώ που έχω πολλές εμπειρίες από τη ζωή. Όχι ερωτικές απαραίτητα, αλλά και η ίδια η ζωή μας είναι ένας έρωτας, γιατί είναι η μεγαλύτερη αρετή που μπορεί να έχει κανείς. Και μέσα από την ομορφιά της ζωής, θα έρθει και το άλλο μας μισό.
Ο Μίλαν Κούντερα είχε γράψει:
"Το τυχαίο είναι που κάνει τέτοια μάγια, όχι το αναγκαίο . Για να είναι ένας έρωτας αξέχαστος πρέπει τα τυχαία να συναντιόνται σ΄αυτόν από την πρώτη στιγμή"
Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι.
4 σχόλια:
Αυτό το απόσπασμα που έβαλες απο τον Κούντερα έχει όλα τα λόγια που θα σου έγραφα. Μαγεία, τυχαίο, ένα σύμπαν σε λειτουργία έξω απο εμάς. Ό,τι άλλο και αν πούμε ή ψάξουμε (που το κάνουμε, ναι, αναπόφευκτα ως άνθρωποι) απομαγεύει τον έρωτα. Του στερεί ενέργεια. Και δεν του πρέπει...ε?
Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι.
^πολύ ωραία το έγραψε!
Τέλοσπαντων σου απαντάω από εδώ.. Σταμάτησα να γράφω εκεί,γιατί είμαι πολύ "κρυψίνους" όπως συνηθίζει να με αποκαλεί η οικογένεια μου και ήτανε μεγάλη απώλεια η φανέρωση του μπλογκ μου.Ένα χρόνο ξέρανε τα πάντα και εγώ συνέχιζα και συνέχιζα..Γράφω ή στο word ή που και που σε ένα ιδιωτικό μπλογκ.
Εάν αποφασίσω κάποτε να κάνω ένα άλλο(ιδιωτικό θα είναι) θα σε ενημερώσω. Ευχαριστώ πολύ! :) ελπίζω να περνάς καλά..
διαβάζοντας αυτό που γράφεις sarper 'Κι ερωτεύεσαι πραγματικά όταν θα'χεις ολοκληρώσει πλέον την αναζήτηση του εαυτού σου' μου ήρθε συνειρμικά κάτι που είχα διαβάσει σ'ένα βιβλίο της Μάρω Βαμβουνάκη οτι ' Ο έρωτας, η μοιραία συνάντηση θα έρθει να σε βρει μόνο όταν εσύ είσαι έτοιμος και άξιος να το ζήσεις'.Πιστεύω πως όντως ισχύει, όπως και το απόσπασμα από τον Κούντερα..απλά γιατί φαντάζει τόσο δύσκολο ορισμένες φορές;;
"Μικρή&Τριανταφυλλένια"
Σίγουρα όλα γίνονται όταν είσαι έτοιμος γι'αυτό. Γιατί το υποσυνείδητο λειτουργεί με περίεργους τρόπους. Και αποκαλύπτει πράγματα που ίσως δεν τα είχαμε φανταστεί καν.
Δημοσίευση σχολίου