Το τελευταίο γράμμα

"Ένα τελευταίο γράμμα, ένα εσώκλειστο τριαντάφυλλο, μια τελευταία αποστολή και καληνύχτα στο παρελθόν μου"

Αυτό σκεφτόμουν σήμερα όταν ξύπνησα. Γιατί εδώ και λίγο καιρό νιώθω ότι μια νέα αρχή πλησιάζει. Βασικά ακόμα το νιώθω.
Για να γίνει αυτό όμως πρέπει να αποκληρώσεις το παρελθόν και τις συνήθειες. Εν μέρη έχω ξεχάσει το παρελθόν μου γιατί αρκετά με γάμησε, αρκετά με πλήγωσε και αρκετά με κορόιδεψε.
Θέλω να κόψω το κάπνισμα. Γιατί μου αρέσουν τα αθλήματα. Κι έχω βάλει ένα στοίχημα με τον εαυτό μου. Θα το κόψω όταν έρθει το γαμημένο μεγάλο μπαμ.
Θέλω να αποβάλλω το ελλάτωμά μου το ότι είμαι κλειστός τύπος και δεν ανοίγομαι εύκολα, ή εστώ την κακιά συνήθεια ότι πολλές φορές μαζεύομαι σε μια γωνία και μιλάω μόνο όταν μου μιλάνε.
Θέλω να σταματήσω να σκέφτομαι υπερβολικά χωρίς καμιά πράξη. Λιγότερες σκέψεις και περισσότερες πράξεις πλέον.
Αλλά το παρελθόν δεν αποκληρώνεται τόσο εύκολα. "Έτσι είμαι εγώ, δεν μπορώ να το αλλάξω" λένε. Μπορείς τελικά? Δύσκολο πράγμα να αλλάζεις τελικα.

Νομίζω ότι έχω αλλάξει σε σχέση με περσυ. Το ίδιο μου είπε κι ένας φίλος. Για μένα, νέα εποχή, νέα αρχή δηλαδή, είναι το τέλος του καλοκαιριού. Σιγά μην περιμένω μέχρι τότε... Βαρέθηκα. Να πάνε να γαμηθούν όλα, εγώ θέλω νέα αρχή ΤΩΡΑ.

Για κάποιον περίεργο λόγο, απ'το ζενίθ, βρέθηκα σήμερα στο ναδίρ. Από την άλλη όμως χαίρομαι για έναν φίλο μου που με την συμβολή μου, έκανε κάτι με μια τύπισσα που γουστάρει. Κι εγώ παραμένω η ίδια κότα που ήμουν πάντα...

Μήπως είμαι ερωτευμένος? Μπα, δεν το πιστεύω. Πιστεύω στον έρωτα που γεννιέται μέσα από τη σχέση. Γαμώτο!