Η τέχνη του να "πεις" κάτι σε κάποιον/α χωρίς να μιλάς, είναι αρετή.
Ό,τι δεν αξίζει να ειπωθεί με λόγια, αξίζει να ειπωθεί με οποιονδήποτε άλλο τρόπο υπάρχει.
Ό,τι δεν αξίζει να ειπωθεί με λόγια, αξίζει να ειπωθεί με ένα βλέμμα ή ένα χαμόγελο.
Και είναι αρετή να κατέχεις την τέχνη να μπορείς να μιλήσεις στον άλλον με ένα βλέμμα ή ένα χαμόγελο. Και να τον "σκοτώσεις" έτσι. Να τον κερδίσεις, να του κοπούν τα πόδια, να χάσει τα λογικά του, να σε φοβηθεί, να σε σεβαστει κλπ...
ΥΓ: Εν συνέχεια του προηγούμενου ποστ. Αλλά και χωρίς το προηγούμενο, είναι από μόνο του ένα ποστ
ΥΓ2: Δε γράφω πολλά σήμερα, γιατί τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και το νόημα το πιάσατε
14 σχόλια:
Ξέρεις την γνώμη μου.Ειδικά για τα μάτια.Πολυ σωστό και όμορφο.φιλια!
Και ξέρεις ε; Ο ήχος από τα βλέμματα μπορεί να είναι και εκκωφαντικός!
Καλημέρα
Etsi kai allios mia eikona ison xilies lekseis sosta?
Τατιανα μου, ναι την ξερω. Οποτε συμφωνουμε! Φιλια και σε σενα
Ναταλια μου, αν μιλας για "εικονες" που βλεπουμε ζωντανα μπροστα στο δρομο μας, τοτε ναι, σωστα τα λες.
Coula μου, την καλη-σπερα μου πλεον και σε σενα!
Τώρα θα κάνω μαγκιά και θα το παίξω αστεία..
.................
.......
.............
(κατέχω βλέπεις τόσο καλά αυτή την ικανότητα που υποθέτω ότι και από τον υπολογιστή μου μέσα σου δίνω να καταλάβεις τι θέλω να πω.. Ε; Είδες βλέμμα που πήρα;
Καλό μεσημεράκι σαρπερούλη.. :)
Aυτη, αρχικα δεν το βρηκα αστειο αλλα μετα καταλαβα τι θελεις να πεις. Νομιζω δηλαδη. Αν κι εγω προτιμαω το ζωντανο βλεμμα, για να καταλαβω και τον αλλον και τι σκεφτεται! Θαρρω μαντευω το βλεμμα σου!
Καλο μεσημερι και σε σενα! Και μπαι δε γουει, προτιμω το Πανουλης απ'το Σαρπερουλης!
"Μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν
με την ψυχή στο βλέμμα,
περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο
της ύπαρξής μου στέμμα,
μόνο γιατί τα μάτια σου με κύτταξαν.
Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες
και στη ματιά σου να περνάη
είδα τη λυγερή σκιά μου, ως όνειρο
να παίζει, να πονάη,
μόνο γιατί όπως πέρνα με καμάρωσες."
Μόνο γιατί μ'αγάπησες.
Μαρία Πολυδούρη
(δεν περίμενα ποτέ ότι στο σχολείο θα λατρέψω ένα ποιήμα)
"και με το βλεμμα σου και μονο με σκλαβωσες"
ε ρε Αμαλθεια, εισαι τρελη!
με κολακεύεις...
οταν εκφραζεσαι με λεξεις περιοριζεις τη σκεψη
Σιωπηλη κραυγη, εννοεις οτι οταν εκφραζεσαι χωρις λογια, η φαντασια αφηνεται πιο ελευθερη? Χμμμ δεν το ειχα σκεφτει αλλα τωρα το καταλαβαινω!
Προσπαθώντας να εκφραστείς με λόγια συνήθως χάνεσαι στη μετάφραση...ωραίο post για μια ακόμα φορά...
Για μια ακομη φορα σ'ευχαριστω για τα καλα σου λογια =)
Δημοσίευση σχολίου